مسلم مبشری

مقدمه: سر زندگی تحصیلی به عنوان یکی از مولفه های بهزیستی روانی در بسیاری از نظام های پژوهشی مطرح می باشد. پژوهش حاضربه مقایسه سرزندگی تحصیلی، کمک طلبی تحصیلی و اضطراب امتحان در دانش آموزان تیزهوش و عادی دوره اول متوسطه شهرستان خدابنده می پردازد. روش: به منظور انجام پژوهش حاضر هماهنگی های مورد نیاز با اداره آموزش و پرورش شهرستان خدابنده بعمل آمد ودر زمان های مناسب ، پرسشنامه ها بین دانش آموزان توزیع گردید. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه ی دانش آموزان تیزهوش و عادی دوره اول متوسطه شهرستان خدابنده می باشدکه در سال تحصیلی97-96 مشغول به تحصیل بودند. با استفاده از جدول مورگان 358 نفردانش آموز به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شد، بدین ترتیب که از میان فهرست مدارس عادی 6 مدرسه بصورت تصادفی انتخاب گردید . از میان این مدارس 14 کلاس انتخاب و تمامی دانش آموزان کلاس های انتخاب شده در آزمون شرکت داده شدند، از میان دو آموزشگاه تیز هوشان موجود در منطقه، از هر مدرسه بصورت تصافی 4کلاس انتخاب و با استفاده از جدول مورگان152نفر دانش آموزدر آزمون شرکت داده شدند و پرسشنامه های کمک طلبی تحصیلی، سرزندگی تحصیلی و اضطراب امتحان ساراسون در اختیار آنها قرار گرفت. پس از جمع آوری پرسشنامه ها، به منظور تحلیل یافته های تحقیق با بهره گیری از آمار توصیفی، برای مقایسه توصیفی از میانگین وانحراف استاندارد استفاده شد.برای تجزیه و تحلیل فرضیه ها نیز از آزمون تحلیل واریانس چند متغییری ( MANOVA ) بوسیله نرم افزار SPSS18 مورد استفاده قرار گرفت یافته ها: پژوهش حاضر نشان داد که پذیرش کمک طلبی تحصیلی در دانش آموزان تیز هوش بیشتر از دانش آموزان عادی است. نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد ، دانش آموزان مدارس عادی برای پذیرش کمک طلبی نیاز به آموزش دارند تا این مهارت را آموخته و از آن بهره مند شوند.لذا پیشنهاد می گرددآموزش های لازم به آنان داده شود.