عارف شاهدپور

زمینه : تحقیقات، اثربخشی شفقت درمانگری و ادغام برخی روان درمانگری ها با آموزه های دینی و اسلامی را تأیید کرده اند، اما آیا ترکیب شفقت درمانگری با آموزه های اسلامی می تواند اثربخشی آن را افزایش دهد؟ هدف : هدف این پژوهش، مقایسه اثربخشی شفقت درمانگری انطباق یافته با آموزه های اسلامی با شفقت درمانگری کلاسیک در خودشفقتی بیماران مبتلا به سرطان سینه بود. روش : روش این پژوهش، شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه مورد مطالعه شامل 45 نفر از بیماران مراجعه کننده به بخش آنکولوژی بیمارستان شهدای تجریش در سال 1397 بود که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به شکل تصادفی در سه گروه شفقت درمانگری اسلامی، شفقت درمانگری کلاسیک و گروه گواه جایگزین شدند. جلسات آموزش طی 8 جلسه 90 دقیقه ای بر روی گروه شفقت درمانگری کلاسیک (بر اساس گیلبرت «2010») و شفقت درمانگری اسلامی (بر اساس پروتکل محقق ساخته، 1398) انجام شد. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه خودشفقتی (نف، 2003) استفاده شد و داده ها با روش مانکوا مورد تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها : نتایج نشان داد که گرچه هر دو درمان در مؤلفه های متغیر مورد مطالعه مؤثر بودند اما شفقت درمانگری انطباق یافته با اسلام در بهبود مؤلفه خودمهربانیِ خودشفقتی مؤثرتر از شفقت درمانگری کلاسیک بود (0/005 P= ). نتیجه گیری : ادغام با آموزه های اسلامی می تواند به اثربخشی شفقت درمانگری کلاسیک بیفزاید.