فرخنده احمدی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ساختاری بین جو تیمی، رهبری توانمندساز و نگرش نسبت به تسهیم دانش با رفتار تسهیم دانش بود. روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری آن را کلیه دبیران زن شاغل در دوره پیش دانشگاهی دبیرستان های دخترانه نواحی شش گانه آموزش و پرورش شهر اصفهان تشکیل می دادند که براساس جدول کرجسی و مورگان 189 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای از بین آنها انتخاب شدند. بمنظور گرداوری داده ها از پرسشنامه های جوتیمی آرنولد و همکاران(2000)، توانمندسازی باک و همکاران(2005) ، رفتار تسهیم دانش هسو و همکاران(2007) و نگرش نسبت به تسهیم باک و همکاران(2005) استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از بسته نرم افزار آماری در علوم اجتماعی نسخه 22 و نرم افزارحداقل مربعات جزئی(smartPLS) انجام شد. یافته ها نشان داد که جو تیمی بر رفتار تسهیم دانش بطور مستقیم اثر دارد ولی بطور غیرمستقیم و بواسطه نگرش مثبت به تسهیم دانش بر تسهیم دانش اثر نداشت. همچنین رهبری توانمند ساز بطور مستقیم بر رفتار تسهیم تاثیر داشت ولی بواسطه نگرش مثبت به تسهیم دانش بر رفتار تسهیم دانش اثر نداشت. هرچند رهبری توانمندساز برنگرش مثبت به تسهیم دانش اثر مستقیم داشت(001/0>P). بعلاوه ﺷﺎﺧﺺﻫﺎی ﺑﺮازش ﻣﺪل، مقادیر ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻟﯽ را ﻧﺸﺎن داد و روابط بین مدل ساختاری جو تیمی، رهبری توانمندساز و نگرش نسبت به تسهیم دانش به عنوان یک عامل مهم و موثر بر رفتار تسهیم دانش از پایایی بالایی برخوردار بود.