سید عبدالهادی دانشی

گسترش رسانه های نوین با انتشار و ترویج  نگرش و باورهای خاص در مورد رابطه دختر و پسر، زمینه بروز دغدغه ها و وقوع مسائل فردی، اجتماعی و فرهنگی درخصوص کمیت و کیفیت رابطه این دو جنس را فراهم کرده است. اما اینکه این رسانه ها واقعا تا چه اندازه بر نگرش جوانان از نظر رابطه با جنس مخالف مؤثرند به صورت تجربی بررسی نشده است. مقاله حاضر حاصل تحقیقی بود که در سال 1394 با روش کمی و تکنیک پیمایشی و با استفاده از ابزار پرسشنامه محقق ساخته با هدف بررسی تجربی این رابطه در نمونه ای 387 نفری از جوانان شهر بهبهان انجام شد. روش نمونه گیری تصادفی-طبقه ای متناسب با حجم به تفکیک جنسیت و ابزار تحلیل داده ها نرم افزار spss 22 برای انجام آزمون های تحلیل عامل اکتشافی، همبستگی و رگرسیون چندمتغیره بود. براساس یافته های تحقیق، دوست یابی اینترنتی، سرگرمی و استفاده تفریحی از ماهواره و استفاده تعاملی از موبایلِ همراه، بالاترین همبستگی مثبت و معنی دار را با ابعاد رفتاری، شناختی و احساسی گرایش به رابطه با جنس مخالف داشته اند. براساس نتایج تحقیق، نه اینترنت،بلکه نوع استفاده از آن تعیین کننده میزان گرایش به رابطه با جنس مخالف بود. همچنین بعد سرگرمی - تفریحی ماهواره و ابعادِ انفرادی و تعاملی استفاده از موبایل بیشترین همبستگی مثبت و معنی دار را با گرایش به رابطه با جنس مخالف داشتند. درنهایت اینکه، میزان استفاده از رسانه های نوین متفاوت، تأثیر یکسانی بر ابعاد احساسی، شناختی و رفتاریِ پاسخگویان نسبت به گرایش به رابطه با جنس مخالف نداشتند.