شیما قرداشخانی

بیشتر مطالعات اغلب تمرینات مقاومتی سنتی را در زمان بندی تمرین به کار برده اند و اثر تمرینات مقاومتی با محدودیت جریان خون در زمان بندی تمرین روشن نیست. بنابراین، هدف از تحقیق حاضر، مقایسه تأثیر ترکیب هشت هفته تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون و تمرین مقاومتی سنتی به صورت زمان بندی خطی و موجی بر هایپرتروفی، قدرت، استقامت و توان عضلانی دختران فعال بود. 26 دختر فعال به صورت تصادفی در سه گروه تمرین مقاومتی بدون زمان بندی، زمان بندی خطی و زمان بندی موجی قرار گرفتند. شدت تمرین مقاومتی سنتی 75 درصد و شدت تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون 30 درصد یک تکرار بیشینه بود. در گروه زمان بندی خطی، 4 هفته اول تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون و 4 هفته دوم تمرین مقاومتی سنتی و در گروه زمان بندی موجی، یک روز تمرین با محدودیت جریان خون و روز دیگر تمرین مقاومتی سنتی و در گروه بدون زمان بندی، تمرین مقاومتی سنتی با شدت ثابت انجام گرفت. برای تحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه استفاده شد. نتایج نشان داد که افزایش معنا داری از پیش آزمون به پس آزمون در تمام گروه ها برای سطح مقطع عضلات راست رانی و پهن داخلی، قدرت و استقامت عضلات چهارسرران و همسترینگ و توان انفجاری پاها مشاهده شد. تفاوت معنا داری بین گروه ها در هیچ یک از متغیرها به غیر از سطح مقطع عضله پهن میانی وجود نداشت. ترکیب تمرین مقاومتی سنتی و تمرین با محدودیت جریان خون به هر دو شکل زمان بندی خطی و موجی تأثیرات مشابهی با تمرین مقاومتی بدون زمان بندی بر هایپرتروفی، قدرت، استقامت و توان انفجاری پاهای دختران فعال دارد.