گلشن محمدی

در سال های اخیر، تصمیم گیری کارآفرینی توجه بسیاری از پژوهشگران را به خود جلب کرده است. چندین جریان پژوهشی در این حوزه وجود دارد؛ اما این زمینه از مدل های مفهومی جامع بی بهره مانده است. در مطالعه حاضر، با اتخاذ رویکرد اساسی نوبلیت و هیر (1988)، روش فراترکیب برای دستیابی به مدل استفاده شده است. 10 مطالعه محوری موجود در این زمینه بررسی شده است. سه مرحله اصلی کدگذاری برای دستیابی به مدل نهایی این مطالعه انجام شد. در این مدل شرایط سببی تصمیم گیری کارآفرینی با تصمیم کارآفرینی که به عنوان گروه اصلی در نظر گرفته شده بود، ترکیب شد. راهبردهای تصمیم گیری (کار عملی) نیز تعیین شده و به مدل نهایی وارد شدند. این مدل نشان دهنده زمینه و شرایط مداخله کننده در تصمیم گیری کارآفرینی و پیامدهای تصمیم گیری کارآفرینی است. در نهایت جنبه زمانی تصمیم گیری کارآفرینی بُعدی است که در این مطالعه شناسایی شده و به مدل اضافه شده است و ماهیت پویا زمانی تصمیم گیری کارآفرینی را نشان می دهد.