مصطفی رضاپور

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه تاب آوری و بهزیستی روان شناختی با توجه به نقش واسطه گری حرمت خود و عواطف مثبت و منفی بود. 387 دانش آموز دوره دوم متوسطه مدارس شهر خرم آباد مقیاس تاب آوری (کانر و دیویدسون، 2003)، مقیاس حرمت خود (روزنبرگ، 1965)، مقیاس عواطف مثبت و منفی (واتسون، کلارک و تلیجن، 1988) و مقیاس بهزیستی روان شناختی (ریف، 1989) را تکمیل کردند. نتایج تحلیل مسیر نشان دادند تاب آوری اثر مستقیم بر بهزیستی روان شناختی دارد. همچنین تاب آوری به طور غیرمستقیم و از طریق عاطفه مثبت و حرمت خود، منجر به افزایش بهزیستی روان شناختی شده است. براین اساس می توان گفت عاطفه مثبت و حرمت خود، نقش واسطه ای در رابطهبین تاب آوری با بهزیستی روان شناختی ایفا می کنند. این یافته ها بر توسعه ویژگی تاب آوری در ارتقای عاطفه مثبت و حرمت خود در جهت افزایش بهزیستی روان شناختی دانش آموزان تاکید می کند.