عباس ناجی حسین دوست

آموزش زبان خارجی و دوم یک فرایند چندبعدی است که هر یک از ابعاد آن، نقشی کلیدی در اجرای صحیح این فرایند دارد؛ و توجه بیش از حد یا عدم توجه به هریک از این ابعاد، مسلماً کیفیت یک برنامه آموزشی را تحت تأثیر قرار خواهد داد. از حدود صد سال پیش تا به امروز که شیوه های آموزشی به صورت مدون و مکتوب درآمده اند؛ متخصصان این حوزه، هیچگاه نتوانسته اند، روشی ارائه دهند که بهترین باشد. فصل مشترک تمام این روش ها، توجه به مواردی مانند: شیوه تدریس مهارت ها، روش کلاس-داری، نحوه ارائه مطالب و ذکر نکاتی از این دست می باشد. اما در مورد سبک های یادگیری زبان آموزان و توجه به این مطلب که هر زبان آموز، داده ها را چطور دریافت می-کند، چگونه دسته بندی و پردازش می نماید و از چه راهی این اطلاعات را به خاطر می-آورد، کارهای اندکی انجام شده است. در این پژوهش تعداد 50 زبان آموز عرب زبان در سطوح مبتدی، متوسط و پیشرفته شرکت داشتند که در مقاطع کارشناسی و کارشناسی-ارشد تحصیل می کردند؛ پرسشنامه ای براساس سوالات آزمونMBTI و تعریف سبک-های یادگیری طراحی شد در اختیار فراگیران قرار گرفت. و براساس جواب های به دست آمده، ویژگی های سبک یادگیری ایشان تحلیل گردید؛ و در نهایت مشخص گردید که هریک از آنها با کدام سبک، مطالب درسی را دریافت، طبقه بندی و به یاد می آورند. مسلماً می توان این پرسشنامه را براساس ویژگی های زبان آموزان دیگر با زبان مادری غیرعربی نیز طراحی کرد.