سید محمد بصیرامیر

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تعلق پذیری خنثی و ادراک سربار بودن افراد معتاد انجام گرفت. روش : پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و با استفاده از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش، شامل افراد معتاد مراجعه کننده به کمپ ترک اعتیاد همیاران سلامت شهر اردبیل در سال 97 بود. روش نمونه گیری در این پژوهش به صورت نمونه گیری در دسترس بود. بدین صورت که از بین افراد مراجعه کننده به کمپ، تعداد30 نفر که شرایط ورود به نمونه را دارا بودند انتخاب شدند و به پرسش نامه ی نیازهای بین فردی پاسخ گفتند و به طور کاملا تصادفی در ۲ گروه 15 نفره گمارش شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت کردند و گروه گواه مداخله ای دریافت نکردند. درپایان پرسشنامه نیازهای بین فردی مجدداً در هر دو گروه اجرا شد و داده ها با روش تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند . یافته ها: نتایج نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تعلق پذیری خنثی و ادراک سربار بودن افراد معتاد تاثیر دارد . نتیجه گیری: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برای کاهش احساس تعلق پذیری خنثی و ادراک سربار بودن افراد معتاد قابلیت کاربرد دارد و می تواند به عنوان مداخله ای روان شناختی مورد استفاده قرار گیرد.

زمینه و هدف: ورود دانشجویان به محل تحصیل جدید، آنان را در معرض فشارهای روانی-اجتماعی از جمله خودکشی قرار می دهد که می تواند زمینه بروز نابهنجاری های متعددی را در آنان ایجاد نماید. لذا، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش انعطاف پذیری شناختی و حمایت اجتماعی ادراک شده در پیش بینی گرایش به خودکشی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی انجام گرفت. مواد و روش ها: روش پژوهش از نوع همبستگی بود. تمامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهر اردبیل در سال 96-1395 جامعه ی آماری این پژوهش را تشکیل می دادند که از میان آنان با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 220 دانشجو انتخاب شدند و به پرسشنامه ی، انعطاف پذیری شناختی ( CFI ) دنیس و وندروال، حمایت اجتماعی ادراک شده زیمن و همکاران و گرایش به خود کشی ( SBQ-R ) پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به روش همزمان استفاده شد. نتایج: یافته ها نشان داد که بین انعطاف پذیری شناختی و حمایت اجتماعی ادراک شده با گرایش به خودکشی دانشجویان همبستگی منفی معناداری وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که به ترتیب 22 و 24 درصد از واریانس خودکشی توسط مولفه های انعطاف پذیری شناختی و حمایت اجتماعی ادراک شده پیش بینی می شود و همچنین مولفه های گزینه مختلف و حمایت دوستان سهم بیشتری نسبت به دیگر مولفه ها در ممانعت از گرایش به خودکشی دارد. نتیجه گیری: بنابراین؛ می توان نتیجه گرفت که انعطاف پذیری شناختی و حمایت اجتماعی ادراک شده در پیش بینی گرایش به خودکشی در دانشجویان تاثیرگذار است.