شیوا تقی پور

هدف: جایگاه زنان دارای همسر معت اد، با توجه به مسائل فردی آن ان و نقش هایی ک ه در براب ر همس ر، فرزن دان و جامع ه دارن د، از حساسیت خاصی برخوردار است و توجه ویژه به این گروه ضروری است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش تاب آوری بر کاهش استرس ادراک شده و مشکلات ارتباطی در زنان دارای همسر معتاد در حال ترک، بود. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه و پیگیری 2 ماه بوده است. انتخاب نمونه از بین زنان دارای همسر معتاد در حال ترک که از خدمات مرکز ترک اعتیاد توحید اصفهان در تابستان 1396 بهره برده بودند، صورت گرفت. از بین 78 زن دارای همسر معتاد، تعداد 40 نفر به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزار گردآوری داده ها مقیاس استرس ادراک شده و پرسشنامه مهارت های ارتباطی بود. یافته ها: نتایج نشان داد که مداخله تاب آوری باعث کاهش نمره های استرس ادراک شده و مشکلات ارتباطی در گروه آزمایش شد. یافته ها بعد از دو ماه نیز پایدار بودند. نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت آموزش تاب آوری یک روش مؤثر است که می تواند استرس و مشکلات ارتباطی را در این زنان کاهش دهد .