مریم شجاع

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرینات بازی محور بر رشد حرکتی کودکان دارای اضافه وزن با اختلال هماهنگی رشدی بود. روش پژوهش حاضر نیمه تجربی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون است. 50 کودک 10-8 سال، دارای اضافه وزن و با اختلال هماهنگی رشدی انتخاب شدند و پس از انجام پیش آزمون به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (n=30) و گروه کنترل (n=20) قرار گرفتند. گروه آزمایش هر هفته 3 جلسه و به مدت 3 ماه در پروتکل تعیین شده شرکت کردند. ابزار اندازه گیری آزمون MABC-2 بود و برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 21  استفاده شد. نتایج آزمون MANCOVA نشان داد که بین گروه تجربی و کنترل حداقل در یکی از متغیرهای تحقیق تفاوت وجود دارد. براساس نتایج  تحلیل کوواریانس یکطرفه با سطح معناداری 05/0 مشخص شد که بین گروه کنترل و گروه تحت مداخله در مؤلفه های رشد حرکتی و خرده مقیاس های آن (چالاکی دست، هدف گیری و تعادل) تفاوت معناداری وجود دارد و گروه آزمایش نمره های بهتری کسب کردند. بنابراین توصیه می شود با طراحی تمرینات مختلف و مداخله زودهنگام از پیشرفت این اختلال در افراد دارای اضافه وزن جلوگیری کنیم و ثأثیر مثبتی بر رشد حرکتی این افراد داشته باشیم.