وحید پورزندی

برقراری ارتباط رادیویی کنترلرهای مراقبت پرواز با خلبان هواپیماها جهت هدایت و کنترل آنان در مدت زمان پرواز به علت پرخطر بودن فعالیت های هوایی، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. چنان چه اختلالی در ارتباط مورد اشاره حادث گردد و امکان هدایت پرواز را از کنترلر مربوطه سلب نماید احتمال بروز هرگونه رخداد ناگواری متصور خواهد بود و متعاقب آن جان چندین تا چندصد نفر انسان با خطر جدی مواجه خواهد شد. نظر به لزوم برقراری ارتباط مناسب و امن فی مابین کنترلرهای مراقبت پرواز با خلبانان به منظور جلوگیری از رخدادهای ناگوار و کاهش بخشی از سوانح هوایی، محققین سعی دارند تا از جامعه آماری که شامل اسناد و مدارک و صاحب نظران مرتبط با موضوع می باشند و به صورت هدفمند نسبی تعیین گردیده اند، نسبت به بررسی الزامات برقراری ارتباط مناسب و امن فی مابین کنترلرهای مراقبت پرواز با خلبانان بپردازند و در این راستا با تهیه پرسش نامه و فرم مصاحبه با صاحب نظران، تحقیقی از نوع کاربردی با روش توصیفی و رویکرد کیفی با روش های میدانی (مصاحبه و پرسش نامه) و کتابخانه ای (اسناد و مدارک و سایت های اینترنتی) صورت داده و نتایج حاصله به روش آمیخته (کمی-کیفی) مورد تجزیه و تحلیل و تبیین قرار گرفته و نهایتاً مشخص گردید که واحدهای مراقبت پرواز و شرکت های هواپیمایی می بایست با تجهیز کلیه هواپیماها و ایستگاه های کنترل کننده زمینی به سامانه های انتقال داده مجهز به سیستم های رمزکننده خودکار و با قابلیت های جنگ الکترونیک در بستر شبکه ارتباطی زمین پایه و هواپایه و البته در آتی فضاپایه به گونه ای جهت مبادله مطمئن اطلاعات اقدام نمایند که ارتباط پایدار و سریع برقرار گردد.