عفت خلیلی

هدف : هدف از پژوهش حاضر تعیین و مقایسه ی میزان سرسختی و نوع مکانیسم دفاعی بیماران تحت درمان همودیالیز و افراد سالم بود. روش : روش مطالعه علی مقایسه ای و نمونه پژوهش 100 بیمار تحت درمان همودیالیز مراجعه کننده به دو بیمارستان سوم شعبان و شهید اشرفی اصفهانی در منطقه ی 12 تهران و هم چنین 100 نفر افراد عادی ساکن همان منطقه بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به آزمون های سرسختی روان شناختی کیامرثی (1385) و مکانیسم دفاعی اندروز، سینگ و باند (1993) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمون t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد میزان سرسختی روان شناختی این بیماران پایین تر از افراد عادی است. در مورد استفاده از مکانیسم دفاعی رشد یافته، بین افراد تحت درمان همودیالیز و افراد عادی تفاوت معنی داری مشاهده نشد. استفاده از سبک دفاعی روان آزرده در افراد تحت درمان همودیالیز رایج تر از افراد عادی بود، ولی استفاده از سبک دفاعی رشد نایافته در افراد سالم بیشتر از افراد بیمار بود. هم چنین مشخص شد هرچه سرسختی افراد بالاتر باشد از مکانیسم دفاعی رشد یافته تری استفاده می کنند. نتیجه گیری: تقویت ویژگی سرسختی می تواند خطر ابتلاء به این بیماری را کاهش دهد. هم چنین شناخت الگوهای دفاعی نامناسب این بیماران می تواند ضمن شناسایی عوامل روان شناختی پدیدآورنده اختلال، منجر به مداخله های درمانی خاص جهت تعدیل شیوه های دفاعی شود. کلیدواژه: سرسختی روان شناختی، مکانیسم دفاعی، همودیالیز