غزاله عزیزی

در دهه های اخیر علوم زیستی در قالب دو جریان به جهان روایت ها و ادبیات پای نهاده اند: رویکرد تکاملی به ادبیات و رویکرد شناختی. مقاله ی حاضر، با ذکر اشاره هایی به رویکرد دوم، عمدتا به رویکرد نخست اختصاص دارد. نظریه های طرح شده در ادبیات تکاملی عمدتاً گرایش انسان به ادبیات را با در نظر گرفتن فرآیند تکامل انسان، سازگاری درنظر می گیرند؛ سازگاری هایی در سطوح مختلف فردی، گروهی و فرهنگی که در مقاله ی حاضر، ابتدا به نقد و بررسی این نظریه ها می پردازیم. نظریه ی ذهن گسترش یافته رابطه ی میان ذهن، بدن، جهان پیرامون را وثیق می داند. دعوی دیگر مقاله آن است که نظریه ی ذهن امتداد یافته قابلیت ویژه ای برای تبیین ادبیات دارد. همچنین به عنوان دعوی آخر مقاله سراغ زیست شناسی تکا-تکو می رود و از قابلیت های تبیینی آن برای تبیین نقش ادبیات در زندگی و تکامل انسان بهره می گیرد.

 این پژوهش برای بررسی میزان آگاهی و آمادگی مردم شهرستان پاکدشت در برابر پدیده زلزله و شناسایی مناسب ترین روش آموزش ایمنی و نیازهای اطلاعاتی آن ها در این زمینه،  انجام شده است. بدین منظور یک نظرسنجی از ساکنین شهر برای دستیابی به میزان آمادگی و شناخت آن ها نسبت به زلزله، میزان آگاهی آنان از زلزله خیزبودن منطقه، نیازهای ضروری آن ها، رفتارهای آنان هنگام وقوع زلزله و همچنین مناسب ترین روش آموزشی جهت انتقال مفاهیم و نکات ایمنی به آن ها انجام شده است. نمونه آماری در این تحقیق 512 نفر از جمعیت ساکن شهر پاکدشت را شامل می شود. برای جمع آوری داده ها، پرسشنامه ای طراحی و توسط پرسشگران با مراجعه به درب منازل و مدارس دبیرستان تکمیل شده است. پس از جمع آوری، داده ها استخراج شده و با استفاده از نرم افزار آماری اس.پی.اس.اس (SPSS) نتایج بررسی شد. مهمترین دستاوردهای این مطالعه بیانگر این نکته است که ارائه روش های آموزشی باید بر اساس فرهنگ رایج و علائق مردم منطقه انجام پذیرد، از طرفی برگزاری مانورهای مدارس کماکان یکی از مهمترین روش های آموزش های غیررسمی در نهادینه کردن فرهنگ ایمن جامعه در برابر خطرات ناشی از زلزله تلقی می شود. این نتایج که برای اولین بار ارائه شده است، نشان دهنده زوایای مبهم و راهگشای برنامه ریزی های آتی جهت مدیریت بحران و ریسک زلزله و نیز آموزش اهالی در شهرستان پاکدشت است.