پریوش زاهدی

هدف اصلی این تحقیق، تبیین الگوی مالکیت خانوادگی برعملکرد شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1386 تا 1390 می باشد. تاثیر مالکیت خانودگی بر بازده دارأیی ها (ROA) به عنوان معیار عملکرد شرکت مورد بررسی قرار گرفته است. شرکت هایی خانوادگی محسوب شده که حداقل 20% از سهام آنها به صورت فردی یا گروهی در دست اعضای خانواده باشد و یا حداقل یکی از اعضای نسبی یا سببی خانواده، عضو هیأت مدیره و یا مدیر اجرأیی بوده و به طور فعال در هیأت مدیره شرکت، مشارکت داشته باشد. نتایج 95 شرکت طی سال های 1386 تا 1390 در سطح اطمینان 95% نشان می دهد، میزان مالکیت خانوادگی تأثیر مستقیم و مثبتی بر عملکرد شرکت ها (ROA) دارد و از این میزان در حد50% به بالا، مالکیت خانوادگی، تأثیر مستقیم و معناداری بر عملکرد شرکت دارد و برای سطوح پایین تر این تأثیر معنادار نمی باشد. با افزایش میزان مالکیت خانوادگی، مقدار ضرأیب نیز افزایش یافته که با بالا رفتن میزان مالکیت خانوادگی شدت تأثیر آن بر عملکرد شرکت افزایش می یابد. وجود مالکیت خانوادگی تأثیر مستقیم و مثبتی بر عملکرد شرکت ها (ROA) دارد.