غزاله طهماسبی

مقدمه: بعد معنوی سلامت، نقش مهمی به ویژه در دانشجویان پزشکی به عنوان متولیان آینده سلامت جامعه دارد. این پژوهش با هدف تعیین میزان سلامت معنوی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی قم، در سال 1397 انجام گرفته است. روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی جامعه پژوهش شامل 350 نفر از دانشجویان پزشکی مشغول به تحصیل در دانشگاه علوم پزشکی قم بود که به صورت سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار پژوهش، پرسشنامه امیری و همکاران بود. دانشجویان به صورت آگاهانه، پس از دریافت اطلاعات مربوط به هدف تحقیق، داوطلبانه وارد مطالعه شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS 16 استفاده گردید. یافته ها: میانگین سنی دانشجویان شرکت کننده 23/1 ± 38/21 سال بود و از نظر جنس 49 درصد دانشجوی پسر و 51 درصد دانشجوی دختر بودند. میانگین و انحراف معیار نمره سلامت معنوی دانشجویان 66/2 ± 23/80 و در سطح پائین بود. میانگین نمره سلامت معنوی در حیطه های بینش، نگرش و عملکرد به ترتیب برابر با12/48 با انحراف معیار25/1، 05/43 با انحراف معیار 47/1 و 18/37 با انحراف معیار 33/1 که در همگی حیطه ها نیز نمره پائین بدست آمد، گزارش شد. بین میانگین نمره سلامت معنوی با متغیرهای جنس، وضعیت بومی بودن، ارتباط معنی داری مشاهده نشد (05/0 > P ). نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر به نمره پائین سلامت معنوی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی قم دلالت دارد. نظر به اهمیت این بَعد از سلامت دانشجویان، به منظور ارتقاء آن، گنجاندن و ارائه محتوی و مضامین معنوی در برنامه آموزش پزشکی ضروری می گردد. همچنین آموزش و ترویج با استفاده از الگوهای با سلامت معنوی بالا در دانشگاه ها برای بهبود سلامت معنوی دانشجویان توصیه می گردد.