فربیرز نیکدل

هدف از انجام پژوهش، تعیین سهم هر یک از متغیرهای سبک های فرزندپروری و هوش هیجانی در پیش بینی شادکامی دانش آموزان بود. روش پژوهش همبستگی از نوع پیش بینی بود. نمونه 345 نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه شهر نورآباد ممسنی بودند که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه شادکامی آکسفورد ، پرسشنامه اقتدار والدین و پرسشنامة هوش هیجانی پترایدز و فورنهام استفاده شد. به منظور مقایسه شادکامی با توجه به متغیر جنسیت از آزمون t برای گروه های مستقل و برای تعیین و تحلیل رابطه بین متغیرها و پیش بینی تغییرات شادکامی، روش های همبستگی و رگرسیون گام به گام مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد میان شادکامی دختران و پسران تفاوت معناداری وجود داشت. سبک های فرزندپروری و مؤلفه های هوش هیجانی در هردو گروه پسران و دختران با شادکامی رابطه معناداری داشت. همچنین، نتایج نشان داد که در گروه پسران به ترتیب سبک فرزندپروری مقتدرانه، خودآگاهی و سبک فرزندپروری سهل گیرانه به ترتیب 50 درصد از شادکامی را تبیین می کند اما در گروه دختران مهارت های اجتماعی و سبک فرزند پروری مقتدرانه 17 درصد شادکامی را تبیین کرد. در مجموع نتایج حاکی از آن است که هوش هیجانی و نوع سبک فرزندپروری که والدین به کار می برند در پیش بینی شادکامی نقش اساسی و مهمی دارند.