زهرا ایاغ

هدف: در دنیای پرتلاطم رقابتی امروز، کسب و حفظ مزیت رقابتی شرط بقا و عملکرد بالای شرکت های مختلف تولیدی و خدماتی است. در این زمینه اطلاعات افشاشده به منزله بخشی از سازوکارهای کنترلی، مدیران شرکت ها را ترغیب می کند تا در مسیر منافع سهامداران و بهبود عملکرد شرکت گام بردارند. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر رقابت در بازار محصول بر عملکرد مالی با تعدیل گری کیفیت افشای اطلاعات در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار است. روش: برای حصول به هدف اطلاعات مالی 117 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1390 تا 1395 جمع آوری شد. در این پژوهش دو متغیر نرخ بازده دارایی ها و نرخ بازده حقوق صاحبان سهام به منزله شاخص های اندازه گیری عملکرد مالی در نظر گرفته شد. برای سنجش رقابت بازاری محصول، از شاخص هریشمن - هرفیندال استفاده شد. نتایج: نتایج به دست آمده نشان می دهد رقابت در بازار محصول بر عملکرد مالی تأثیر می گذارد. همچنین کیفیت افشای اطلاعات رابطه بین رقابت در بازار محصول و عملکرد مالی را تعدیل می کند؛ به طوری که با ورود متغیر تعدیل کننده میزان توضیح دهندگی متغیر وابسته توسط متغیرهای توضیحی افزایش می یابد.

یکی از مهم ترین تصمیمات مالی شرکتی، تصمیمات سرمایه گذاری است. شرکت ها با شناخت عوامل مؤثر بر سرمایه گذاری و با به کارگیری آن ها در رسیدن به سطح بهینه سرمایه گذاری می توانند بازدهی حداکثری را ایجاد کنند. این امر به شرکت ها کمک می کند که بتوانند هم فرصت های سودآور سرمایه گذاری را به دست آورند و هم رضایت سهامداران را جلب نمایند. یکی از مباحث مهم در سرمایه گذاری، حساسیت سرمایه گذاری به جریان نقدی است. هدف از این پژوهش، بررسی رابطه فرصت های سرمایه گذاری و حساسیت سرمایه گذاری به جریان نقدی است. در این پژوهش اطلاعات مالی 80 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی دوره زمانی 1387 تا 1393 بررسی شده است. به منظور سنجش فرصت های سرمایه گذاری از سه معیار سود هر سهم به قیمت هر سهم، نسبت ارزش بازار دارایی ها به ارزش دفتری دارایی ها، نسبت ارزش بازار سهام به ارزش دفتری سهام به کار رفته شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که بین فرصت های سرمایه گذاری و حساسیت سرمایه گذاری به جریان نقدی رابطه معناداری وجود ندارد.

سرمایه گذاری در زیرساخت ها، در حکم رکن زیربنایی و سرمایه انسانی به منزله رکن اجرایی از پیش شرط های اصلی برای کمک به کشورهای در حال توسعه، برای سرعت بخشیدن به رشد و توسعه اقتصادی، است. از سوی دیگر، رشد اقتصادی کشورها مرهون خلق ایده نو و تولید دانش در حوزه های گوناگون اقتصادی است. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر سرمایه انسانی و زیرساخت در رشد اقتصادی با تعدیل گری شاخص های اقتصاد دانش بنیان در کشورهای درحال توسعه در بازه زمانی 2011 تا 2016 است. اطلاعات مربوط به کشورهای نمونه از گزارش های شاخص جهانی نوآوری استخراج شده است. روش برازش مدل ها در مطالعه حاضر، روش داده های تابلویی است که برای اجرای آن از نرم افزار Eviews بهره برده شده است. نتایج نشان می دهد که زیرساخت و سرمایه انسانی در رشد اقتصادی تأثیر مثبت و معنا داری دارد. همچنین نتایج حاکی از آن است که شاخص های اقتصاد دانش بنیان در رابطه میان زیرساخت و سرمایه انسانی با رشد اقتصادی نقش تعدیل کننده ایفا می کند.