سجاد احرامی

حل و فصل اخلاقی و صلح آمیز مناقشات به معنی حل منازعات بین المللی بدون رجوع به زور است. این روش در بردارنده روش های علمی است، که طی آن مناقشات دولت ها و گروه ها در وظایف و حقوق اساسیشان می تواند مورد حل و فصل قرار گیرد (از قبیل: مذاکره، میانجی گری، سازش، مساعی جمیله و داوری). هنگامی که صحبت از حل مناقشه ای می شود، غالباً تلاش یا کوشش هایی مدنظر است که در صورت به بن بست رسیدن، حالت جنگی یا وجود احتمال های قوی مبتنی بر وقوع جنگ صورت می گیرد. در این مقاله حل و فصل اخلاقی مناقشات بین المللی از طریق اخلاق میانجی گری توسط سازمان های بین المللی و به ویژه سازمان ملل متحد و شورای امنیت با رویکرد تحولات و بحران های اخیر رخ داده در دو کشور سوریه و یمن مورد مطالعه قرار می گیرد. نقش اخلاقی سازمان ملل در پایان دادن به منازعات و بحران های بین المللی انکارناپذیر است اما سؤالی که مطرح می شود چگونگی برخورد اخلاقی سازمان ملل در پایان دادن به این بحران ها است و این که تا چه حدی دولت های بزرگ جهانی در تصمیمات سازمان ملل متحد مؤثر هستند؟ سؤالی که سعی می شود در این رساله با در نظر گرفتن تمام جوانب به آن پاسخ داده شود.

در تحلیل بحران سوریه و کنش بازیگران دخیل در آن، می توان جهت گیری های متعارض حزب الله و اسرائیل را مورد بررسی قرارداد. موقعیت ژئواستراتژیکی سوریه باعث شده است تا اهمیت آن برای دو نیروی حزب الله و اسرائیل در سوریه با اهمیت باشد. حزب الله به سوریه به عنوان ستون فقرات مقاومت می نگرد و سقوط بشار اسد را به معنای تضعیف محور مقاومت می داند و در مقابل، اسرائیل به سبب همسایگی با سوریه نگران تأثیر قدرت محور مقاومت و محدودیت فعالیت های خود در قبال لبنان و فلسطین است. از همین رو، سقوط یا تداوم رژیم بشار اسد تأثیر مستقیمی بر منافع و اهداف هر یک از آن ها خواهد داشت. سؤال اصلی مقاله این است که تأثیرات منطقه ای دخالت حزب الله و اسرائیل در بحران سوریه چیست؟ و در پاسخ به این پرسش با به کارگیری روش توصیفی- تحلیلی و جمع آوری منابع به صورت کتابخانه ای و فضای مجازی، این فرضیه مطرح شده است که با توجه به قرار گرفتن سوریه در محور مقاومت، تأثیرات منطقه ای دخالت حزب الله و اسرائیل برای بقا رژیم بشار اسد در دو حوزه ی روابط اعضای محور مقاومت با یکدیگر و توازن قوای نیروهای محور و ضد محور مقاومت در تقابل با یکدیگر مؤثر است.