لیلا بهرامی لایق

توسعه اقتصادی نابرابر در کشور موجب تعارض شدید استان ها در خواسته های سیاسی و انتظارات از نتایج انتخابات می گردد. در انتخابات مجلس دهم، برای اولین بار، لیست های جداگانه اصلاح طلبان و اصولگرایان، به طور مشخص، در اقصی نقاط کشور رو در روی هم قرار گرفت و نتایج آنداده های مناسبی را برای پژوهش های مختلف اجتماعی و سیاسی فراهم کرد. در این پژوهش، رابطه بین میزان توسعه یافتگی اقتصادی استان ها با تعداد نمایندگان اصول گرا و اصلاح طلب مورد بررسی قرار گرفته است.مطابق با نظریه سلسه مراتب نیازهای مازلو،انگیزه انسان ها برای رفع نیازهای خود به صورت سلسله مراتبی از نیازهای زیستی شروع و به نیازهای اجتماعی و فرهنگیمی رسد.بنابراین فرض اساسی این تحقیق آن بود که چون اصول گرایان اغلب با تأکید بر مضامینی نظیر معیشت، افزایش یارانه، توسعه مسکن مهر، پرداخت سهام عدالت و ... سطح اول نیازهای مازلو را هدف قرار می دهند، برنده انتخابات در استان های کمتر توسعه یافته هستند و اصلاح طلبان از آنجا که با طرح شعارهایی نظیر گسترش آزادی های فردی، حمایت از مطبوعات آزاد، توجه به علم و هنر، قانون گرایی، نظم و انضباط اجتماعی، تعامل سازنده با جهان و شکوفایی استعدادهای مختلف، عمدتاً سطوح بالاتری از سلسه مراتب نیازها را مطرح می کنند، برنده انتخابات در استان های توسعه یافته تر هستند. روش این تحقیق اسنادی و اجرای تجزیه و تحلیل های آماری نظیر تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی LSD بر روی داده های موجود بوده است.نتایج این تحقیق نشان داد که هر چه میزان توسعه یافتگی اقتصادی استان ها بالاتربوده، گرایش مردم به اصلاح طلبان بیشتر بوده است و بالعکس هر چه میزان توسعه یافتگی اقتصادی استان ها کمتر بوده، تعداد کاندیداهای اصول گرای بیشتری وارد مجلس شده اند.