رضا نصری سماکوش

زمینه و هدف: سبک زندگی مجموعه ای نسبتاً منسجم از همه رفتارها و فعالیت های یک فرد معین در جریان زندگی روزمره خود می داند که مستلزم مجموعه ای از عادت ها و جهت گیری ها است و بر همین اساس از نوعی وحدت برخوردار است. این مقاله به بررسی تأثیر سبک زندگی بر منزلت اجتماعی کارکنان پایور دانشگاه علوم انتظامی می پردازد. روش شناسی: این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی است و از لحاظ ماهیت، روش توصیفی – پیمایشی بوده و جامعه آن را کارکنان پایور دانشگاه علوم انتظامی امین به تعداد780 نفر تشکیل داده اند و از طریق فرمول تعیین حجم کوکران 120 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شده اند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه ای که اعتبار و اعتماد آن مورد تأیید بوده، استفاده شده است و پس از جمع آوری داده ها با استفاده از آزمون های کلموگروف اسمینروف، همبستگی و رگرسیون داده های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. یافته ها: یافته های پژوهش نشان می دهد که 9 متغیر تحصیلات، معیشت، مسکن، شغل، انضباط، احترام و تکریم ارباب رجوع، اخلاق، مشارکت در امور معنوی، مشارکت در امور اجتماعی بر منزلت اجتماعی تأثیر دارند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می دهند که بین مؤلفه های سبک زندگی و منزلت اجتماعی رابطه معنی داری وجود دارد.