فرهاد حسنی

پژوهش حاضر، با ه دف مطالعه تأثیر نرم افزار محتواساز بر میزان یادگیری و یادداری انجام شد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ روش شبه آزمایشی بود. ج امعه آماری شامل دانش آموزان پایه ششم شهرستان بلده بود و روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده انجام شد. درس مورد نظر کار و فناوری بود که دو کلاس از میان آنها به عنوان گروه گواه (25 نفر) و آزمایش (25 نفر) انتخاب شدند. در هر دو گروه، یک پیش آزمون یکسان اجرا شد و پس از اطمینان از همسان بودن دو گ روه؛ به گروه آزمایش با استفاده از نرم افزار محتواساز، و به دانش آموزان گروه شاهد با روش های آموزش سنتی (بدون استفاده از نرم افزار محتواساز) آموزش داده شد. و در پایان آموزش، سپس در هر دو گروه دو پس آزمون یادگیری و یادداری به اجرا درآمد. برای جمع آوری داده ها از سؤالات معلم ساخته استفاده شده است که روایی آزمون با اعمال نظر متخصصان تأیید شد و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرانباخ 89/0 به دست آمد. به منظور بررسی فرضیه های پژوهش از آزمون های  <em>t</em>و ANOVA  استفاده گردیده است. یافته های پژوهش نشان داد که به کارگیری نرم افزار محتواساز در آموزش مؤثرتر از روش سنتی موجود در مدارس می باشد. به بیان دیگر، بین آموزش از طریق نرم افزار محتواساز و آموزش به روش سنتی تفاوت معنی داری وجود دارد. لذا، با استفاده از آموزش به سبک نرم افزاری می توان تأثیرات مثبت تری بر یادگیری و یادداری دانش آموزان ایجاد نمود.