مریم جاهدی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سطح داوری و نوع رشته ورزشی با میزان خطای ادراک عمق داوران ورزشی در رنگ های سرد و گرم انجام گرفت. بدین منظور 30 داور ورزشی شامل 15 داور از رشته های گروهی و 15 داور از رشته های انفرادی از پنج درجه داوری (درجه سه، درجه دو، درجه یک، درجه ملی و درجه بین المللی) و 15 فرد غیرورزشکار به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. میانگین سنی نمونه آماری (93/11 ±) 53/38 سال بود. ادراک عمق شرکت کنندگان در هر رنگ (آبی، سبز، قرمز و نارنجی) در دو کوشش متوالی به کمک دستگاه ادراک عمق، رنگ و شکل ارزیابی شد. میانگین این هشت کوشش به عنوان نمره ادراک عمق کل افراد در نظر گرفته شد. میانگین رنگ های آبی و سبز به عنوان رنگ های سرد و میانگین رنگ های قرمز و نارنجی به عنوان رنگ های گرم ثبت شد. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی اسپیرمن، تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. نتایج نشان داد همبستگی معناداری بین سطح داوری با میزان خطای ادراک عمق وجود ندارد؛ همچنین یافته ها بر نبود تفاوت معنادار در میزان خطای ادراک عمق بین داوران رشته های گروهی و انفرادی دلالت داشت. بااین حال، این دو گروه به طور معناداری ادراک عمق بهتری نسبت به گروه غیرورزشکار داشتند. همچنین در مقایسه خطای ادراک عمق در رنگ های سرد و گرم بین سه گروه نیز، داوران رشته های گروهی و انفرادی به طور معناداری در رنگ های سرد نسبت به افراد غیرورزشکار برتر بودند. به طورکلی این مطالعه نشان می دهد که مهارت های بینایی ممکن است بین داوران ورزشی و افراد غیرورزشکار متفاوت باشد.