راضیه چمنیان

هدف از پژوهش حاضر تعیین تأثیر تصویرسازی ذهنی پتلپ و تمرین بدنی بر زمان واکنش ساده و سه انتخابی و بخش پیش حرکتی و حرکتی زمان واکنش ساده و انتخابی بود. 26 دانشجوی دختر غیرورزشکار (سن 2/1 ± 23/21 سال ) بر اساس نمرات پرسش نامه وضوح تصویرسازی حرکتی-2 به صورت هدفمند انتخاب و در دو گروه سیزده نفری تمرین تصویرسازی ذهنی پتلپ و تمرین بدنی زمان واکنش سه انتخابی قرار گرفتند. زمان واکنش ساده و انتخابی آزمودنی ها در پیش آزمون و پس از 10 جلسه تمرینِ ده تکراره، اندازه گیری شد. از دستگاه محقق ساخته زمان واکنش استفاده شد که قابلیت هم زمان شدن با دستگاه الکترومیوگرافی را داشت و زمان واکنش ساده و انتخابی را اندازه گیری می کرد. روایی و پایایی این دستگاه قابل قبول بود. در پس آزمون، علاوه بر ثبت زمان واکنش، بخش پیش حرکتی و حرکتی زمان واکنش در هر دو موقعیت ساده و انتخابی با استفاده از الکترومیوگرافی ثبت شد. به منظور تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل واریانس مختلط دودردو و آزمون تی مستقل ( P ≤0.05 ) در نرم افزار اس پی اس اس23 استفاده شد. کاهش مدت زمان واکنش ساده ( 0.004 = P ) و انتخابی ( 0.001 = P ) هر دو گروه معنادار بود. همچنین بین دو نوع تمرین در کاهش زمان واکنش ساده تفاوت معناداری وجود داشت ( 0.045 = P ) اما بین بخش پیش حرکتی و حرکتی تفاوت معناداری در دو گروه با تکلیف زمان واکنش ساده و انتخابی وجود نداشت. به نظر می رسد تمرین تصویرسازی ذهنی پتلپ و تمرین بدنی، با حل مسائل شناختی و کاهش زمان پردازش اطلاعات موجب کاهش زمان واکنش می شود.