ژیلا قائمی

نگارش به عنوان بخشی از زبان شناسی کاربردی، از اهمیت خاصی برخوردار است. با توجه به نقش اساسی که کتاب های درسی در بافت آموزشی ایفا می کنند و با تکیه بر این مهم که یادگیری صحیح و بنیادی مهارت های نگارشی، راهی برای رسیدن به استقلال و خودکفایی در حوزه های کاربردی زبان به خصوص در راستای ارتباطات علمی، ادبی و فرهنگی به شمار می آید، این پژوهش به جنبه های آموزشی مربوط به نگارش در کتاب های فارسی دوره های راهنمایی و دبیرستان می پردازد؛ همچنین آن ها را با کتاب های نگارش انگلیسی که در حال حاضر در دانشگاه ها تدریس می شوند مقایسه می کند. این پژوهش مقایسه ای، سه جنبة تقسیم موضوعات، ترتیب موضوعات و نحوة ارائة مطالب نگارشی را شامل می شود. نتایج حاصل، درصد فراوانی مطالب مربوط به نگارش در سه دورة راهنمایی در قالب نکته پردازی و در دورة متوسطه در قالب درس، ناهماهنگی در ترتیب موضوعات و از همه مهم تر کم رنگ بودن اصل فرآیندمحوری در نحوة ارائة موضوعات نگارشی در کتاب های درسی فارسی است.