امیرمحمد اسماعیلی

آمریکا پس از بیداری اسلامی تلاش کرد تا سیاست خارجی متنوع و درعین حال همسویی را برای مهار و تضعیف محور مقاومت به رهبری جمهوری اسلامی ایران اتخاذ کند. شناخت و تبیین این سیاست ها برای دولت ها و ملت های منطقه غرب آسیا از اهمیت زیادی برخوردار است. سؤال اصلی پژوهش آن است که مبتنی بر چارچوب جنگ ترکیبی، چگونه می توان به تحلیل سیاست خارجی منازعه جویانه آمریکا علیه محور مقاومت پس از بیداری اسلامی پرداخت؟ این پژوهش، کاربردی است و در آن برای تحلیل داده ها از روش کیفی استفاده شده است. هدف این نوشتار آن است تا با استفاده از الگوی کولاک ترکیبی به تبیین اقدامات دشمن در مواجهه با محور مقاومت بپردازد. یافته های این پژوهش بیانگر آن است که آمریکا برای تضعیف محور مقاومت و حذف تأثیرگذاری آن در معادلات ملی و فراملی غرب آسیا از نوعی جنگ ترکیبی علیه ملت ها و دولت های عضو آن استفاده کرده است.

پژوهش های آسیب شناسانه برای آشنایی با ابعاد مختلف فساد و اندازه گیری پیامدها و آثار آن بر ارکان مختلف جامعه ضرورت دارد. پژوهشگران اغلب براساس شاخص های ادراکی و از سویی در سطح ملی، فساد را بررسی کردند. نوآوری این پژوهش در بهره گیری از دو مزیت مستندات عینی و ابعاد محلی در تعریف شاخص فساد است. با مقایسۀ داده های نمونه ای متشکل از شرکت های منتخب بورس اوراق بهادار تهران، طی دورۀ 1392-1385 در مناطق با فساد بیشتر و مناطق با فساد پایین تر، بازدۀ مالی شرکت ها در سطح مناطق تجزیه و تحلیل شد و نشان از آن داشت که وجود فساد در سطح استان ها، بازدۀ دارایی و کیوتوبین شرکت ها را افزایش می دهد؛ همچنین این پژوهش رابطۀ فساد، حاکمیت شرکتی و بازدۀ مالی شرکت ها را با استفاده از روش داده های تابلویی بررسی می کند. نتایج نشان دهندۀ تأثیر مثبت فساد بر بازدۀ دارایی و کیوتوبین شرکت هاست؛ در حالی که استقلال هیئت مدیره و تمرکز مالکیت رابطۀ معناداری با بازدۀ دارایی و کیوتوبین ندارد.

منطقه غرب آسیا در دهه دوم قرن بیست ویک با تحولات و پویایی های جدیدی مواجه بوده است. ظهور بیداری اسلامی در منطقه نویدبخش شکل گیری نظم نوینی بوده است که با نظم مستقر تفاوت هایی چشمگیری دارد و بازیگران جدیدی در شکل گیری آن به ایفای نقش پرداخته اند. شناخت مؤلفه های نظم پیشین و نظم در حال شکل گیری و جایگاه بیداری اسلامی در این تحولات از اهمیت زیادی برخوردار است. در این چارچوب، سؤال اصلی این پژوهش آن است که جایگاه و نقش بیداری اسلامی در شکل گیری نظم نوین منطقه ای در غرب آسیا چیست. یافته های این پژوهش که از تکنیک اسنادی و کتابخانه ای و از روش کیفی برای تحلیل داده ها بهره گرفته است نشان می دهد که بیداری اسلامی نقطه عطفی در تاریخ تحولات غرب آسیا به شمار می رود که در پی آن نظم پیشین در حال شکسته شدن و تبدیل به نظم جدیدی با مؤلفه های منطقه گرایی است. محور مقاومت نیز به عنوان نیرویی برآمده از درون، بازیگر اصلی در روند تحولات بوده است. در سوی مقابل قدرت های بیگانه نتوانسته اند نظم مطلوب خود را شکل دهند. انجام شده است.