عنایت الله حسین زیی

تدوین مقیاسی برای سنجش بزهکاری نوجوانان و جوانان و تعیین اعتبار و ساختار عاملی آن هدف پژوهش حاضر بود. پس از بررسی ابرازهای این حوزه و در نظر گرفتن شرایط فرهنگی، ویژگیهای اجتماعی جامعه ایران و نظریه های جامعه شناسی مقیاس چندبعدی بزهکاری نوجوانان و جوانان در 20 گویه تنظیم شد. روش تحقیق پیمایشی و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان شهر آبادان بود. 372 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای بر اساس مناطق شهر آبادان انتخاب شدند. داده ها به روش تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی تحلیل شدند. تحلیل عاملی اکتشافی با مولفه های اصلی نشان داد که مقیاس بزهکاری 4 بعدی (مصرف مواد، بزه اخلاقی، بزه سطح پایین و قانون گریزی) است، آزمون KMO برابر با 75/0 و در سطح مطلوب بود و آزمون کرویت بارتلت از نظر آماری معنادار بود. همچنین این ابعاد 05/40درصد واریانس مقیاس بزهکاری را تبیین می کنند. میزان آلفای کرونباخ کل مقیاس و خرده مقیاس ها به ترتیب 85/0، 89/0 ، 82/0، 70/0 و 62/0 بود. در نتیجه این مقیاس از روایی و اعتبار مناسبی برخوردار است و می توانند در سنجش و ارزیابی میزان بزهکاری نوجوانان و جوانان به کار رود.