شیرین فاضل دهکردی

زمینه و هدف: خانواده به عنوان اولین محیط اجتماعی است که در آن شخصیت هر فرد پایه گذاری می شود و عدم توجه والدین به سالم سازی محیط روانی و عاطفی کودک به دلیل نارسایی در مهارت های ارتباطی احتمال بروز مشکلات روان شناختی و رفتاری را افزایش می دهد؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی به مادران بر بهبود مشکلات رفتاری کودکان 4 تا 6 سال است. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل است. نمونه آماری پژوهش شامل تعداد 30  مادر دارای کودکان با مشکلات رفتاری شهرستان لنجان بود، که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورداستفاده پرسشنامه رفتاری راتر کودکان (1967) بوده است. مادران گروه آزمایش تحت 9 جلسه 60 دقیقه ای مداخلات درمانی مهارت های ارتباطی قرار گرفتند، در حالی بود که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد.    یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس یک طرفه نشان داده است که مداخلات مبتنی بر مهارت های ارتباطی منجر به کاهش مشکلات رفتاری کودکان مادران گروه آزمایش شده است (0/001 < p ). نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر لازم است به علل زمینه ساز مشکلات رفتاری کودکان به ویژه در حوزه خانواده توجه کافی شده و با بکارگیری برنامه های تربیتی و آموزشی مناسب با حضور متخصصان مختلف، در جهت جلوگیری از بروز این مشکلات اقدام شود.