مهین میرزایی

در این پژوهش، بر استاندارد حسابرسی 240 و 315 سازمان حسابرسی، نقش فن آوری ارتباطات و اشکال مختلف کار گروهی در انجام دو وظیفه حسابرسی، شناسایی عوامل ریسک تقلب و ارائه تحریفات بااهمیت صورت های مالی ناشی از تقلب، تمرکز شده است. هدف این پژوهش، بررسی تأثیر ساختار تیم های کاری حسابرسی بر کیفیت انجام وظایف است. برای این منظور نقش تکنیک توفان فکری گردشی-نوبتی و توفان فکری تعاملی الکترونیک، در انجام وظایف فوق، در تیم های حسابرسی موردبررسی قرار گرفت. بدین منظور پاسخ های دریافتی سناریوی توزیع شده بین 96 سرپرست ارشد و حسابرس که به تیم های چهارنفره (شامل 48 نفر در گروه توفان فکری گردشی-نوبتی و 48 نفر در گروه توفان فکری تعاملی الکترونیک) تقسیم شده بودند جمع آوری گردید. با آزمون فرضیه های پژوهش به وسیله آزمون t گروه های مستقل در نرم افزار   SPSS نتایج پژوهش نشان داد که تیم های گردشی-نوبتی نسبت به تیم های تعاملی الکترونیک در شناسایی عوامل ریسک تقلب عملکرد بهتری داشته اند اما عملکرد دو تیم در ارائه تحریف های صورت های مالی ناشی از تقلب یکسان بوده است. همچنین نتایج نشان داد که مقطع تحصیلی افراد شرکت کننده در پژوهش در نحوه عملکرد آن ها اثر معناداری نداشته است. نتایج این پژوهش می تواند راهنمای مؤسسات حسابرسی برای استفاده از فن آوری های موجود و روش های نوین کار گروهی در جهت افزایش کارایی عملکرد حسابرسان باشد.

حسابرسان باید در برنامه ریزی حسابرسی، درباره آسیب پذیری واحد مورد رسیدگی از تحریف با اهمیت ناشی از تقلب یا اشتباه در صورت های مالی ، با سایر اعضای گروه حسابرسی بحث کنند. این پژوهش در این راستا اجرا گردیده و هدف آن آزمون اثربخشی تعاملات حسابرسان در اجرای بند 19 استاندارد 240 سازمان حسابرسی است. در این پژوهش، نقش جلسات توفان فکری در عملکرد حسابرسی مورد ارزیابی قرار گرفته است. برای دستیابی به این هدف، سناریوای تدوین و بین 216 نفر از سرپرستان ارشد و حسابرسان که به طور تصادفی در تیم های چهار نفره تقسیم بندی شده بودند توزیع گردید، خروجی پاسخ های دریافتی هر دو تیم توفان فکری تعاملی و اسمی جهت انجام دو وظیفه حسابرسی، شناسایی عوامل خطر تقلب و فرضیه سازی تقلب، مورد مقایسه قرار گرفت. فرضیه های پژوهش بوسیله آزمون t گروه های مستقل و آزمون چند متغییره پیوسته تحلیل شدند؛ نتایج نشان داد که، تیم های اسمی در مقایسه با تیم های تعاملی عملکرد بهتری دارند اگرچه تیم های تعاملی نیز توضیحات با کیفیتی ارائه می کنند. همچنین نتایج پژوهش حاکی از وجود پدیده طفره روی اجتماعی در تیم های تعاملی است.

یکی از ارکان اصلی آموزش وپرورش دبیران هستند که ایجاد نوآوری در رفتارشان منجر به تسریع در یادگیری و فهم عمیق تر مطالب برای دانش آموزان می شود، از همین رو، به نظر می رسد وجود سرمایه روان شناختی و استفاده از روش های نوین فنون تدریس در ایجاد رفتار نوآورانه مؤثر باشد. هدف این پژوهش مطالعه تأثیر سرمایه روان شناختی بر رفتار نوآورانه دبیران با نقش میانجی گر روش های نوین تدریس بود. بدین منظور، 152 نفر دبیر (76 نفر مرد و 76 نفر زن) به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و به پرسشنامه های سرمایه روان شناختی مک گی (2011)، رفتار نوآورانه کانتر (1988) و روش های نوین تدریس (گراشا و ریچمان، 1996) پاسخ دادند. نتایج نشان داد که بین سرمایه روان شناختی با رفتار نوآورانه (0/48=r)، روش های نوین تدریس با رفتار نوآورانه (0/38=r) و بین سرمایه روان شناختی با روش های نوین تدریس (0/42=r) رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد (0/05>p). ضمن اینکه دامنه شاخص های ارزیابی کلیت مدل با اجرای مدل معادلات ساختاری، مطلوب بود و مدل پیشنهادی از برازش مناسبی برخوردار شد. همچنین، اثر مستقیم سرمایه روان شناختی بر رفتار نوآورانه (0/74=B) و اثر غیرمستقیم سرمایه روان شناختی بر رفتار نوآورانه با نقش میانجی روش های نوین تدریس (0/77=B) مشاهده شد. نتیجه اینکه با افزایش سرمایه روان شناختی و آشنا نمودن دبیران با روش های نوین تدریس، امکان تغیر رفتار در جهت نوآورانه بودن وجود دارد و مطالعات عمیق تر و دقیق تری نیز برای پژوهشگران آینده توصیه می شود.