مهدی مستأجران

درسه دهة گذشته شاهد تغییراتی در هیئت های مذهبی عاشورایی هستیم که با فلسفة وجودی تأسیس آنها که احیاء فرهنگ اصیل عاشورایی است، در تعارض می باشد. تغییراتی که ازدهة دوم.انقلاب تحت تأثیر فرهنگ جدید توسعه بوجود آمده وعلاوه بر اینکه تأثیرات مخربی بر ساختارهای فرهنگی جامعه داشته آسیب های مخربی بر هیئت های مذهبی داشته است. این تحقیق به شیوة مردم نگاری تفسیری با توجه به اندیشه های گیرتز به توصیف عمیق وفهم معنای عمل اجتماعی که در رفتار مناسکی هیئت ها مذهبی عامه پسند با تاکید بر هیئت جوانان عاشورایی مکتب الحسین اصفهان در مدت زمان سال 1392 تا 1394پرداخته و بر مبنای ادبیات نظری تحقیق به دنبال فهم ریشه ای تغییرات وآسیب های مخرب بوجود آمده در این هیئت ها می باشد. تغییراتی که در ساختارهای فرهنگی جامعه که به سبب پیاده سازی مدلی غیر بومی و نامتقارن از توسعه بوجود آمد و به پیوسته آن سبکی از دینداری را در قالب این هیئت ها شایع نمود که بجای اینکه رفتار مناسکی این هیئت ها برگرفته از متون و منابع اصل عاشورایی باشد نوعی از هیئت داری که مورد انتظار مخاطبان توسعه زده را شایع نمود.