داوود اسدی

زمینه و هدف: امروزه پلیس بازوی اجرایی حکومت ها برای برقراری نظم در جامعه به حساب می آید. بنابراین رفتار خوب یا بد پلیس می تواند نماد خوبی و بدی حاکمیت در جامعه باشد. بر این اساس در سال های اخیر رویکرد پلیس در فرآیند دادرسی بر منع استفاده از خشونت و بهره مندی از روش های علمی قرار گرفته است. با وجود این برخی از مأموران در برخورد با متهمان مرتکب اعمال خشونت می شوند عواملی که در بروز این خشونت دخالت دارند به سه دسته: فردی، درون سازمانی و برون سازمانی تقسیم می شوند. هدف این مقاله احصای عوامل برون سازمانی مؤثر بر خشونت پلیس و راهکارهای پیشگیری از آن است. روش: این تحقیق از نظر نوع کاربردی و از نظر روش انجام توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری آن به تعداد 1000 نفر  از دو گروه کارکنان و فرهیختگان انتخاب شدند. تعداد نمونه با استفاده از از فرمول کوکران 277 نفر و با شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای نظام مند از هر دو گروه انتخاب شدند. یافته: مهم ترین یافته های به دست آمده از تحلیل داده ها بیانگر آن است که تفاوت نظرات دو گروه کارکنان و فرهیختگان با اطمینان 99% معنادار است و از بین عوامل برون سازمانی بروز خشونت، انتظار مقامات قضایی از پلیس برای کشف سریع جرم در رتبه اول، بی احترامی و اهانت برخی متهمان به پلیس هنگام دستگیری و بازجویی در رتبه دوم و انتظار رسانه های جمعی از پلیس برای کشف سریع جرم در رتبه سوم اهمیت قرار دارند. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده از تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد که در مجموع هر دو گروه عوامل برون سازمانی را به میزان 58.8% در احتمال بروز خشونت مؤثر می دانند.

زمینه و هدف: در دنیای کنونی پلیس بازوی اجرایی حکومت ها برای برقراری نظم و حفظ امنیت در جامعه به حساب می آید. بنابراین رفتار خوب یا بد پلیس می تواند نماد خوبی و بدی حاکمیت در جامعه و بین مردم باشد. بر این اساس در سال های اخیر رویکرد پلیس در فرآیند دادرسی و کشف جرایم بر منع استفاده از خشونت و بهره مندی از روش های علمی قرار گرفته است. با وجود این برخی از مأموران پلیس گاه گاهی در برخورد با متهمان مرتکب اعمال خشونت می شوند عواملی که در بروز این خشونت دخالت دارند به سه دسته: فردی، درون سازمانی و برون سازمانی تقسیم می شوند. هدف این مقاله احصای عوامل فردی مؤثر بر خشونت پلیس و راهکارهای پیشگیری از آن است. هدف این مقاله مشخص کردن عوامل فردی مؤثر بر خشونت پلیس و راهکارهای پیشگیری از آن است. روش تحقیق، توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری آن 1000 نفر از دو گروه کارکنان (شامل کارکنان آگاهی، مواد مخدر و پلیس پیشگیری فاتب) و فرهیختگان (شامل مسئولان رده های ستادی سازمان و استادان دانشگاه) انتخاب شدند. برای محاسبه حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد و 277 نفر با شیوه نمونه گیری احتمالی طبقه ای نظام مند انتخاب شدند که پرسشنامه محقق ساخته در اختیار آنها قرار گرفت. قبل از توزیع پرسشنامه، اعتبار آن از طریق اعتبار محتوی و پایایی آن از طریق محاسبه آلفای کرونباخ (94%=α) مورد ارزیابی و سنجش قرار گرفت. مهمترین یافته تحقیق بیانگر این است که تفاوت نظر دو گروه کارکنان و فرهیختگان با اطمینان 99 درصد معنادار است و از بین عوامل فردی مؤثر در احتمال بروز خشونت، کم بودن آستان تحمل در رتبه اول، ضعف اگاهی نسبت به احکام حقوقی و قوانین کشور در رتبه دوم و راضی نبودن از حقوق و مزایا در رتبه سوم قرار دارد. نتایج تجزیه و تحلیل نشان می دهد که دسته اول از پاسخگویان یعنی کارکنان، عوامل فردی را به میزان 48.8درصد و دسته دوم یعنی فرهیختگان آن را به میزان 56.3درصد در احتمال بروز خشونت پلیس در فرایند دادرسی مؤثر می دانند. در مجموع نیز هر دو گروه عوامل فردی را به میزان51.2درصد در احتمال بروز خشونت مؤثر می دانند. یافته: مهم ترین یافته تحقیق بیانگر آن است که تفاوت نظرات دو گروه کارکنان و فرهیختگان با اطمینان 99 درصد معنادار است و از بین عوامل فردی موثر در احتمال بروز خشونت، پایین بودن آستانه تحمل در رتبه اول، ضعف اگاهی نسبت به احکام حقوقی و قوانین موضوعه کشور در رتبه دوم و راضی نبودن از حقوق و مزایا در رتبه سوم قرار دارند. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده از تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد که دسته اول از پاسخگویان یعنی کارکنان، عوامل فردی را به میزان 48.8 درصد و دسته دوم یعنی فرهیختگان آن را به میزان 56.3 درصد در احتمال بروز خشونت پلیس در فرآیند دادرسی مؤثر می دانند. در مجموع نیز هر دو گروه عوامل فردی را به میزان 51.2 درصد در احتمال بروز خشونت مؤثر می دانند. بنابراین ضرورت دارد که مسئولان ستادی و اجرایی پلیس در سیاست گذاری ها به عوامل فردی که ممکن است موجب بروز خشونت پلیس شود توجه ویژه داشته باشند و برای پیشگیری از بروز چنین عواملی برنامه ریزی نمایند.

زمینه و هد ف: امروزه رفتار خوب یا بد پلیس می تواند نماد خوبی و بد ی حاکمیت د ر جامعه باشد . بر این اساس د ر سال های اخیر رویکرد پلیس د ر فرایند د اد رسی و کشف جرایم بر منع استفاد ه از خشونت و بهره مند ی از روش های علمی قرار گرفته است. باوجود این، باید مواظب بود که مأموران پلیس د ر برخورد با متهمان مرتکب اِعمال خشونت نشوند . عواملی که ممکن است د ر بروز خشونت د خالت د اشته باشند به سه د سته فرد ی، د رون سازمانی و برون سازمانی تقسیم می شوند . هد ف این مقاله احصای عوامل د رون سازمانی مؤثر بر احتمال بروز خشونت پلیس و راهکارهای پیشگیری از آن است.روش: این پژوهش از نظر نوع کاربرد ی و از نظر روش انجام توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری آن تعد اد 1200 نفر از د و گروه کارکنان و فرهیختگان انتخاب شد ند . تعد اد نمونه با استفاد ه از از فرمول کوکران 270 نفر و با شیوه نمونه گیری تصاد فی طبقه ای نظام مند از هر د و گروه انتخاب شد ند . گرد آوری اطلاعات با استفاد ه از پرسش نامه محقق ساخته صورت گرفت. قبل از توزیع پرسش نامه، اعتبار و پایایی آن مورد ارزیابی و تأیید قرار گرفت.یافته ها : مهم ترین یافته پژوهش بیان گر آن است که تفاوت نظرهای د و گروه کارکنان و فرهیختگان با اطمینان 99 د رصد معناد ار است و از بین عوامل د رون سازمانی مؤثر د ر احتمال بروز خشونت، احتمال فشارهای غیرمنطقی سلسله مراتب برای بالا برد ن آمار کشف جرم، د ر رتبه اول، احتمال کمبود نیرو و فشار کاری زیاد د ر نتیجه این کمبود ، د ر رتبه د وم و کم توجهی احتمالی د ر استفاد ه از نیروهای متخصص برای کشف علمی جرایم د ر نتیجه این کمبود ، د ر رتبه سوم اهمیت قرار د ارند . نتیجه گیری: نتایج به د ست آمد ه از تجزیه و تحلیل د اد ه ها نشان می د هد که د سته اول از پاسخگویان یعنی کارکنان، عوامل د رون سازمانی را به میزان 56.50 د رصد و د سته د وم یعنی فرهیختگان آن را به میزان 72.10 د رصد د ر احتمال بروز خشونت پلیس د ر فرایند د اد رسی مؤثر می د انند . د ر مجموع هر د و گروه، عوامل د رون سازمانی را به میزان 61.50 د رصد د ر احتمال بروز خشونت مؤثر می د انند . بنابراین ضرورت د ارد که مسئولان ستاد ی و اجرایی پلیس د ر سیاست گذاری ها به عوامل د رون سازمانی که ممکن است موجب بروز خشونت پلیس شود توجه ویژه د اشته باشند و برای پیشگیری از بروز چنین عواملی برنامه ریزی کنند .