ندا کشاورز

پیش زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش عامل های سرشتی و منشی در پیش بینی اعتیاد اینترنتی دانشجویان انجام گرفت. مواد و روش کار: جامعه آماری در پژوهش حاضر دانشجویان دانشگاه تبریز بود. در راستای هدف پژوهشی تعداد 320 نفر به عنوان نمونه با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای اندازه گیری متغیر ها از پرسشنامه سرشت و منش کلونینجر و پرسشنامه اعتیاد اینترنتی یانگ استفاده شد. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس و با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. یافته ها : تحلیل داده ها نشان داد که بین ابعاد سرشتی و منش شخصیت کلونینجر و اعتیاد اینترنتی رابطه معنی دار وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که نوجویی قادر است اعتیاد اینترنتی را به طور مثبت، و پاداش-وابستگی، همکاری و خودراهبری اعتیاد اینترنتی را به طور منفی پیش بینی نمایند. بحث و نتیجه گیری: نتایج حاضر در روشن تر شدن علل زیربنایی اعتیاد اینترنتی راهگشا بوده و تلویحات کاربردی مفیدی در پیشگیری از اعتیاد اینترنتی دارد.

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مواجهه با نگرانی مبتنی بر واقعیت مجازی در کاهش نشانه های اختلال اضطراب فراگیر است. این پژوهش در چارچوب طرح های تجربی تک موردی با خط پایه چندگانه و پیگیری 6 هفته ای انجام شد. از میان افرادی که در سال 1398 به مراکز مشاوره و روان درمانی شهر تبریز مراجعه نموده بودند،3 شرکت کننده زن که از طریق مصاحبه ساختار یافته مبتنی بر DSM5 تشخیص اختلال اضطراب فراگیر دریافت کرده بودند، به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. پروتکل درمانی این پژوهش مبتنی بر مدل بکر و مارگراف (2002) بود که مواجهه درمانی برای اختلال اضطراب فراگیر را در 15 جلسه معرفی می نماید، با این تفاوت که در پژوهش حاضر مواجهه به جای تجسم از طریق تکنولوژی واقعیت مجازی انجام شد. در این مطالعه سه فیلم 360 درجه بر اساس نگرانی های مراجعین ساخته و به کمک ابزارهای واقعیت مجازی برای شرکت کنندگان نمایش داده شد. مقیاس هایی که برای سنجش متغیرها استفاده شد عبارت بودند از مقیاس اجتناب شناختی سکستون و داگاس (2009) و پرسشنامه اضطراب فراگیر ( GAD7 ) اشپیتز، کرونک، ویلیامز و لو (2006). نتایج با استفاده از تحلیل چشمی، درصد بهبودی و شاخص تغییر پایا تحلیل شد. نتایج تحلیل ها نشان داد که مواجهه درمانی مبتنی بر واقعیت مجازی در کاهش نشانه های اختلال اضطراب فراگیر و اجتناب شناختی افراد دچار این اختلال از نظر بالینی و آماری ( P <0/05 ) معنی دار است. بنابراین درمان مواجهه با نگرانی مبتنی بر واقعیت مجازی، در کاهش نشانه های اختلال اضطراب فراگیر موثر است.

سابقه و هدف : از دیرباز گمانه زنی درباره اینکه اختلال اسکیزوفرنی و دو قطبی دو اختلال جداگانه هستند و یا یکسان هستند، در بین دانشمندان وجود داشته است. هدف پژوهش حاضر مقایسه بیماران اسکیزوفرن و دوقطبی در عملکرد بازداری شناختی است. مواد و روش ها : جامعه پژوهش شامل تمامی بیماران اسکیزوفرن و دو قطبی غیر مزمن بستری شده در مرکز آموزشی درمانی رازی تبریز بود که با تشخیص روانپزشک و براساس مصاحبه بالینی ساختار یافته براساس ملاک های DSM5 تشخیص اختلال اسکیزوفرنی یا دو قطبی دریافته کرده بودند. 31 بیمار اسکیزوفرن و 30 بیمار دوقطبی به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و عملکرد بازداری شناختی از طریق تست استروپ (رنگ-واژه) و شاخص های زمان واکنش و دقت در پاسخ دهی سنجیده شد. یافته ها: نتایج به کمک روش های آمار توصیفی و تحلیل واریانس چندمتغیره تحلیل شد و نشان داد که بین دو گروه بیمار تفاوتی در عملکرد بازداری شناختی وجود ندارد. بحث : شناخت شباهت ها و تفاوت های بین دو اختلال، علی الخصوص در عملکرد های شناختی می تواند در فهم دانشمندان از مبانی مشترک دو اختلال موثر باشد.