نازنین گوهریان

شین اسپلینت دردی شایع در بین دوندگان است که در ناحیه قدامی ساق پا بروز می کند. این تحقیق بررسی فعالیت الکتریکی عضلات ساق پا در ورزشکاران سالم و مبتلا به شین اسپلینت است. از بین دانشجویان رشته تربیت بدنی، 15 نفر سالم (قد: 97/5 20/ 176 سانتی متر و وزن: 47/10 46/75 کیلوگرم) و 15 نفر مبتلا به شین اسپلینت (قد: 18/6 2/176سانتی متر و وزن: 187/9 66/67 کیلوگرم) با دامنه سنی 18تا 25 سال در این تحقیق مشارکت کردند. فعالیت الکتریکی عضلات ساق پا در هر دو گروه و از سه عضله درشت نی قدامی،دوقلو داخلی و دوقلو خارجی ثبت شد. 27 ویژگی (18 ویژگی در حوزه زمان و 9 ویژگی در حوزه فرکانس) برای هریک از سیگنال های الکترومایوگرام استخراج شد. در این مطالعه از روش تحلیل مؤلفه های اصلی موسوم به روش پی سی ای برای پیداکردن تفاوت در فعالیت الکتریکی سه عضله مورد نظر در بین ورزشکاران سالم و مبتلا به شین اسپلینت استفاده شد. نتایج نشان دادند که می توان با استفاده از سیگنال های الکترومایوگرام و روش پی سی ای، حد آستانه ای تعریف کرد و با استفاده از این مقدار افراد سالم و بیمار را از هم تفکیک کرد؛ زیرا مشاهده شد تفاوت معناداری بین عضله های افراد سالم و بیمار وجود دارد و استفاده از روش پی سی ای، برای شناسایی این تفاوت ها مؤثر و پذیرفتنی است