فروزان رفیعی

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرینات ادراکی- حرکتی بر حافظه کاری در کودکان با اختلالات شنوایی بود. بدین منظور 24 دانش آموز ناشنوای 9 تا 12 ساله کرمانشاه انتخاب شده و به طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده شامل آزمون حافظه کاری با استفاده از نرم افزار حافظه وکسلر بود. گروه تجربی، یک برنامه آموزشی ادراکی- حرکتی (مانند تمرینات تعادل ایستا و پویا، پرتاب و دریافت توپ و ...) را به مدت هشت هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 60 دقیقه انجام دادند و در نهایت پس آزمون از هر دو گروه به عمل آمد. با در نظر گرفتن سطح معناداری 01/0 و توزیع طبیعی داده ها، از آزمون واریانس مختلط استفاده شد. نتایج نشان داد که حافظه کاری تحت تأثیر تمرینات ادراکی حرکتی قرار می گیرد (05/0P<). کودکان ناشنوا در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل از نظر شمارش رو به جلو ارقام و فراخنای حافظه دیداری عملکرد معنادار بهتری نشان دادند (05/0P<)، اما در تکرار معکوس ارقام تفاوت معناداری بین دو گروه دیده نشد (05/0P>). براساس یافته های حاضر تمرینات ادراکی – حرکتی می تواند سبب بهبود حافظه کاری در کودکان ناشنوا شود.