نسا حشمت

هدف: با توجه به مطالعات گذشته مبنی بر اینکه بعد از اعمال قانون ساربنز آکسلی (2002) در امریکا و به موازات آن، آیین نامه حاکمیت شرکتی در ایران، مدیران شرکت ها از مدیریت سود حسابداری به مدیریت واقعی سود روی آورده اند؛ بنابر این گفتنی است انحراف از فعالیت های واقعی شرکت با هدف مدیریت واقعی سود، در پیش بینی خطر سقوط قیمت سهام در شرایط کاهش قدرت پیش بینی کنندگی مدیریت سود با اقلام حسابداری، نقش فزاینده ای خواهد داشت. روش: از این رو، در پژوهش حاضر، تأثیر متمایز انحراف از فعالیت های واقعی و مدیریت واقعی سود در خطر سقوط قیمت سهام در دوره بعدی با روش مدیریت واقعی سود مطالعه شده است. نتایج: نتایج نشان داد انحراف فعالیت های واقعی شرکت در مقایسه با میانگین صنعت مربوط به طورمستقیم، در خطر سقوط آتی قیمت سهام تأثیر دارد. در پژوهش حاضر مطابق با پژوهش های گانی (2010) و روی چوداری (2006) از رویکرد سال - شرکت های مظنون به مدیریت سود برای شناسایی شرکت هایی استفاده شد که انحراف از فعالیت های واقعی آنها با هدف مدیریت واقعی سود بوده است. نتایج نشان داد شرکت های با مدیریت واقعی سود فزاینده، افزایش زیادی را در سقوط قیمت سهام خود در سال آینده تجربه می کنند.

طبق تئوری چرخه عمر، شرکت ها همانند دیگر موجودات زنده از یک سری الگوهای قابل پیش بینی در طی مراحل عمر خود پیروی می کنند و تشخیص و ارزیابی این مراحل در فهم عملکرد مالی شرکت نقش بسزایی دارد. هدف این پژوهش بررسی این موضوع است که آیا هزینه سرمایة شرکت در طی مراحل مختلف چرخه عمر شرکت دچار تغییرات می گردد یا نه . به عبارت دیگر هزینه سرمایة شرکت تا چه حدّ تحت تأثیر مراحل مختلف چرخه عمر شرکت قرار دارد. با مطالعة 124 شرکت برای سال های 1385 تا 1393 ، تغییرات هزینه سرمایه در طول مراحل چرخه عمر شرکت مشاهده شد. در این پژوهش برای اندازه گیری چرخه عمر شرکت از الگوی دیکینسون ( 2011 ) و الگوی دی آنجلو و همکاران ( 2006 ) استفاده و در راستای مطالعات گذشته از رویکرد ضمنی برای ارزیابی هزینه سرمایه استفاده شده است؛ که به این منظور الگوهای ایستون ( 2004 ) و الگوی اوهلسون و جوتنر ( 2005 ) به کار گرفته شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که هزینه سرمایه در مراحل معرفی و نزول بیشتر و در مراحل رشد و بلوغ کمتر است. زمانی که از الگوی چرخه عمر دی آنجلو (نسبت سود انباشته به کل دارایی ها) استفاده می شود نتایج پژوهش نشان می دهد که با افزایش نسبت سود انباشته به کل دارایی ها، هزینه سرمایه شرکت کاهش می یابد.