علی محمدی نسب

مقالة حاضر، در پی سنجش این موضوع است که نوآوری باز ، چگونه می تواند بر تغییر سکون سازمانی برای خلق نوآوری در مدل کسب و کار و بهبود عملکرد شرکت مؤثر باشد. این مطالعه، مدلی نظری را برای کشف رابطة بین متغیرهای پنهان، شکل می دهد، و برای جمع آوری داده های پژوهش، ابزار پرسشنامه را به کار گرفته است. برای بررسی آزمون فرضیه های پژوهش، مدل سازی معادلات ساختاری اجرا شد. این تحقیق، از نوع کاربردی بوده و روش تحقیق در آن، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعة آماری این پژوهش مدیران شرکت ها و واحدهای فناور کوچک و متوسط مستقر در پارک های علم و فناوری شهر تهران بودند که براساس جدول مورگان، 199 نفر به روش تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. نتایج نشان داد نوآوری باز ، اثر واسطه ای در رابطة سکون سازمانی و نوآوری مدل کسب و کار و همچنین، رابطة سکون سازمانی و عملکرد این شرکت ها می گذارد. نوآوری مدل کسب و کار، همچنین اثر مثبت بر عملکرد شرکت می گذارد.