یاسمن پاگردکار

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر قصه گویی بر میزان خلاقیت کودکان 5 تا 6 ساله عضو کتابخانه عمومی امام علی(ع) استان یزد صورت گرفته است. روش: روش پژوهش، تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و گزینش تصادفی است. جامعه آماری شامل نمونه ای 60 نفری از کودکان 5 تا 6 ساله عضو کتابخانه عمومی امام علی(ع) استان یزد است که از این تعداد 30 کودک به صورت تصادفی در گروه کنترل و 30 کودک در گروه آزمایش قرار گرفته اند. ابزار گردآوری داده ها آزمون تفکرخلاق تورنس فرم «ب» تصویری است و داده ها با استفاده از آرمون کوواریانس یک راهه و دو راهه تحلیل شده است یافته ها: میانگین خلاقیت کودکان گروه آزمایش که متغیر قصه گویی را دریافت کرده اند 34/0 بیشتر از میانگین خلاقیت گروه کنترل بوده است. بنابراین قصه گویی 34/0 بر روی افزایش خلاقیت کودکان پیش دبستانی موثر بوده است. در دیگر ابعاد خلاقیت، قصه گویی 21/0 بر روی افزایش ابتکار موثر بوده است و میزان بسط گروه آزمایش 19/0 در پس آزمون بیشتر از پیش آزمون بوده است. آزمون فرضیه های پژوهش نشان داد که بین قصه گویی و افزایش خلاقیت کودکان پیش دبستانی رابطه معنی داری وجود دارد و قصه گویی موجب افزایش ابتکار و بسط ایده ها می شود. اصالت/ ارزش: این پژوهش با نشان دادن تاثیر قصه گویی که یکی از فعالیت های مهم بخش کودک کتابخانه های عمومی است بر افزایش خلاقیت کودکان، بر نقش کتابخانه های عمومی در پرورش خلاقیت نسل آینده تأکید می ورزد