سید محمدغفار نیکنام راد

سیاست خارجی دولت احمدی نژاد تأثیر بسیار بر مناسبات ایران و جهان در برداشت. از این جهت که سیاست خارجی در حوزه علم سیاست جای دارد، عطف به نظر دانشجویان علوم سیاسی، می توان نقاط قوت و ضعف عرصه سیاست خارجی ایران را در دوره دولت های نهم و دهم، نقد و بررسی نمود. از این رو در این پژوهش سعی می گردد با استفاده از ابزار پیمایش (پرسش نامه) و روش توصیفی سیاست خارجی دولت ایشان، از منظر (ایستار) دانشجویان علوم سیاسی و گرایش های زیر مجموعه آن در شهر تهران ارزیابی شود. در نتیجه استفاده از تجزیه و تحلیل توصیفی و استنباطی (تفاوت ها و همبستگی) متغیرهای فردی با دیدگاه افراد، یافته ها حاکی از این است که اکثر دانشجویان مخالف سیاست خارجی دولت نهم و دهم هستند. همچنین زن های نمونه آماری نسبت به مردها، سنین بالاتر، مقاطع پیشرفته نسبت به مقطع کارشناسی، رشته های جامعه شناسی، اندیشه سیاسی و مطالعات جهان نسبت به رشته های دیگر و دانشجویان دانشگاه مطالعات جهان، شهید بهشتی و تهران نسبت به دیگران مخالفت بیشتری با سیاست های این دوره از سیاست خارجی داشته اند.

این مقاله، فراتحلیلی بر مطالعات حوزه هویت در ایران در یک دهه گذشته است. پرسش اصلی مقاله این است که هویت پژوهی در ایران، ناظر به چه مسائلی است؟ بدین ترتیب، هدف اصلی از انجام این فراتحلیل، بررسی پیشینه پژوهشی مقوله هویت به منظور شناخت اشتراکات و افتراقات مطالعات حوزه هویت در کشور و دستیابی به نتایج کلّی و کاربردی و بینش ها و نگرش های تازه به هویت و هویت پژوهی است. جامعه آماری این تحقیق، 50 پژوهش (مقاله علمی پژوهشی) با موضوع هویت در کشور در دهه اخیر (1391-1381) است. مهم ترین متغیرهای بررسی شده در این تحقیق عبارت اند از: حوزه مطالعاتی یا قلمرو رشته ای مقالات، رویکردهای نظری مقالات، قلمرو یا میدان مطالعه پژوهش ها، نوع پژوهش ها، روش شناسی پژوهش ها، مؤلفه های هویت ملی و دینی که در مقالات به آنها توجه شده است، پرسش ها و نیز فرضیه ها و متغیرهای اصلی طرح شده در مقالات، تکنیک های جمع آوری اطلاعات، روش های نمونه گیری، تکنیک های تحلیل داده ها، واحد تحلیل، جامعه آماری یا گروه های هدف، و یافته های مقالات. برخی از یافته های مهم این تحقیق عبارت اند از: عدم توافق درباب چیستی مؤلفه های هویت ملی در کشور، گستردگی وجه ملی هویت پژوهی در کشور نسبت به وجه دینی آن، خصلت توصیفی تحلیلی (کیفی) بیشینه پژوهش ها، تمرکز بر افراد (گروه ها) و ساخته های آنها به عنوان واحد تحلیل، ترجیح روش اسنادی (کتابخانه ای) به سایر روش ها، ضعف مسأله مندی و زمان مندی، نامشخص بودن جامعه آماری یا گروه های هدف به همراه ضعف نمونه گیری در شمار قابل توجهی از پژوهش ها، جنبه نظری محدود و وجه کمّی نابسنده بسیاری از پژوهش های حوزه هویت در کشور.