محمدحسین ذوالفقار آرانی

هدف این نوشتار، بررسی تأثیر احساسات و تمایلات رفتاری سرمایه گذاران بر قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای است. بدین منظور، از الگوی سه عاملی فاما و فرنچ تعدیل شده بر اساس شاخص های ارزیابی احساسات سرمایه گذار استفاده گردیده است. این مطالعه بر اساس اطلاعات منتشره از سوی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در بازه زمانی سال های 1389 تا 1394 با نمونة انتخابی شامل 141 شرکت انجام پذیرفته است. آزمون فرضیه های پژوهش با استفاده از الگوی های میانگین متحرک خود همبسته یکپارچه (ARIMA ) و رگرسیون خطی تعمیم یافته (EGLS ) انجام پذیرفته است. نتایج آزمون فرضیه ها حاکی از افزایش توضیح دهندگی الگوی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای با افزودن شاخص های احساسات است. شاخص های احساسات سرمایه گذار مورد استفاده در این پژوهش، شامل گردش مالی سهام در بازار، نسبت روزهای دارای روند صعودی به روزهای دارای روند نزولی قیمت سهام و نسبت صرف سود تقسیمی سهام است. شاخص اول و دوم احساسات سرمایه گذار، رابطه مثبت و معناداری با بازده پرتفوی های سهام داشته، در خصوص شاخص سوم رابطه معناداری در الگوی مشاهده نگردید؛ ضمن آنکه، احساسات مثبت نسبت به احساسات منفی دارای تأثیر متمایز در قیمت گذاری دارایی ها هستند. همچنین، شاخص های اول و دوم احساسات بر روی عامل بازار الگوی فاما و فرنچ، هر سه شاخص احساسات بر روی عامل اندازه شرکت در الگوی فاما فرنچ و همچنین شاخص های دوم و سوم احساسات بر روی عامل نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار الگوی فاما و فرنچ تأثیرگذار است.

هدف از انجام این پژوهش، بررسی ارتباط بین ویژگی های شرکت های زیان ده و احتمال رسیدن به اولین سود در سال های بعد از زیان است. این پژوهش براساس اطلاعات منتشرشده ی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در بازه ی زمانی سال های 1382تا1392 با نمونه ی انتخابی شامل 72 شرکت انجام پذیرفته است. روش آزمون فرضیه ها رگرسیون لوجستیک و رگرسیون تعمیم یافته (مدل آمیخته ی خطی) است. نتایج آزمون فرضیه های مربوط به مدل برگشت زیان این تحقیق حاکی از وجود رابطه ی مثبت و معنادار میان سطح سرمایه گذاری شرکت های زیان ده در دارایی های سرمایه ای و احتمال برگشت زیان و وجود رابطه ی منفی و معنادار میان سطح محافظه کاری حسابداری و احتمال سودآورشدن و همچنین، وجودنداشتن رابطه میان هزینه های خاص (تحقیق و توسعه، تبلیغات، اختراعات و اکتشافات) و احتمال برگشت زیان است.

هدف: هدف از انجام این پژوهش، کسب شواهدی تجربی پیرامون عوامل پیشگیریکننده از سقوط قیمت سهام میباشد. براین اساس، دو حوزه اصلی تأثیرگذار در برآیندهای اقتصادی شرکتها، یعنی سیاستهای گزارشگری مالی شرکت و تواناییهای حسابرس مستقل شرکت، مورد توجه قرار گرفته است. برای اندازهگیری سیاستهای گزارشگری مالی شرکت از دو سنجه شفافیت گزارشگری مالی و درجه محافظهکاری در حسابداری و جهت کمیسازیِ توانایی حسابرس از دو معیار دوره تصدی و تخصص حسابرس در صنعت صاحبکار بهره گرفته شده است. روششناسی: این نوشتار با استفاده از روش شبهتجربی و بر اساس اطلاعات منتشره از سوی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در بازه زمانی سالهای 1388 تا 1394 با نمونه انتخابی شامل 113 شرکت انجام پذیرفته است. همچنین جهت آزمون فرضیهها از رگرسیون لوجستیک و رگرسیون تعمیم یافته خطی استفاده شده است. استنباط و یافتهها: نتایج آزمون فرضیهها نشان میدهد تخصص حسابرس در صنعت صاحبکار دارای رابطه منفی و معناداری با هر سه شاخص ریسک سقوط قیمت سهام برای شرکتهای بورس اوراق بهادار تهران میباشد. همچنین، بین دوره تصدی حسابرس و دو شاخص اول ریسک سقوط قیمت سهام هیچگونه رابطه معناداری مشاهده نگردید و صرفاً رابطهای مثبت و معنادار بین دوره تصدی و شاخص سوم ریسک سقوط قیمت سهام نشان داده شد. در خصوص سنجههای مربوط به سیاستهای گزارشگری مالی نیز، بین درجه محافظهکاری حسابداری و دو شاخص اول ریسک سقوط قیمت سهام رابطه منفی و معنادار و بین شفافیت گزارشگری مالی و شاخصهای دوم و سوم ریسک سقوط روابط منفی و معناداری مشاهده گردید. اصالت و دستاورد: این پژوهش در نهایت، ساز و کاری را به سهامداران و مدیران جهت کاهش ریسک سقوط قیمت سهام ارائه میدهد و سه ابزار شامل تخصص حسابرس درصنعت صاحبکار، شفافیت گزارشگری مالی و محافظهکاری حسابداری را جهت کنترل سقوط قیمت سهام معرفی مینماید.