حسین امیری طلب

هدف این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش تفکیک خویشتن بر رابطه با جنس مقابل در بین دانشجویان دختر دانشگاه علامه طباطبایی بود. حجم نمونه 20 نفر بود که به صورت تصادفی ساده انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل 10 نفره تقسیم شدند. به منظور کنترل متغیرهای مزاحم فاکتورهایی همچون مجرد بودن، دختر بودن و تجربه قبلی رابطه با جنس مقابل به عنوان ملاک های انتخاب نمونه در نظر گرفته شد. طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. ابزار اندازه گیری پرسشنامه کیفیت ارتباط با غیر هم جنس(1391) بود که ابتدا از هر دوگروه پیش آزمون گرفته شد و سپس گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای به صورت یک بار در هفته تحت آموزش قرار گرفتند و پس از مداخله از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس یک راهه صورت گرفت. نتایج نشان داد که آموزش تفکیک خویشتن بر رابطه با جنس مقابل تاثیر دارد.

هدف:احساس غربت می تواند زمینه ساز احتمال بروز اضطراب، افسردگی، مصرف مواد و الکل و حتی خودکشی باشد. و هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش تفکیک خویشتن بر احساس غربت در دانشجویان دختر بود. روش: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بوده و در آن از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری شامل کلیه دختران کارشناسی ورودی سال 91 به دانشگاه علامه طباطبایی بود که از طریق نمونه گیری خوشه ای دو دانشکده به تصادف انتخاب و از طریق اطلاعیه و انجام غربالگری 20 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل 10 نفره گمارده شدند. گروه های آزمایش به مدت 8 جلسه 5/1 ساعته به صورت یک بار در هفته تحت آموزش قرار گرفتند. در این تحقیق از پرسشنامه احساس غربت استفاده شد. یافته ها: نتایج این پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش تفکیک خویشتن بر احساس غربت تأثیر معنی داری داشته است(p<0/05). نتیجه گیری: با توجّه به نتایج بدست آمده می توان گفت که آموزش خودمتمایزسازی موجب کاهش احساس غربت می شود؛ بنابراین می توان روش بکار گرفته شده در پژوهش حاضر را روش مناسبی جهت مداخلات روانی- تربیتی و مشاوره ای در دانشجویان دختر قلمداد نمود.