معصومه اسماعیلی صیقلدهی

امروزه فناوری داده ها، نقش اساسی در حوزه های گوناگون بازی می کند. یکی از حوزه هایی که با ورود فناوری داده ها، دچار تحول اساسی شده، حوزه ی آموزش است. هدف ازپژوهش، بررسی تاثیر بکارگیری فناوری داده ها بر اثربخشی آموزش در مراکز آموزشی و به گونه ی مشخص مدارس مقطع دبیرستان در سال تحصیلی 89- 88 است. در این پژوهش برای ارزیابی اثربخشی آموزش از الگوی کرک پاتریک استفاده شده است. روش پژوهش توصیفی و تحلیلی و از نوع پیمایشی است. این پژوهش در پی سنجش میزان اثربخشی آموزشی است که به کاربرد عوامل فناورانه در کلاس درس بستگی دارد. جامعه ی آماری پژوهش یاد شده، تمامی معلمان مدارس متوسطه شهر رشت (ناحیه 1و2) بوده اند. با توجه به این که کل افراد جامعه در این پژوهش 1400 بوده اند، بنابراین، حجم نمونه از راه فرمول جامعه ی محدود، 357 نفرتعیین شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه بود که از دو بخش تشکیل شده است. پرسش-های مربوط به فناوری داده ها دارای 24 گویه و اثربخشی آموزش 16 گویه بوده است که از مقیاس دسته بندی طیف لیکرت استفاده شده است. روایی پرسش های به وسیله ی جمعی از متخصصان و استادان گروه علوم تربیتی مورد تایید قرار گرفت. پایایی پرسش ها با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ مورد سنجش و تایید قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس و آزمون دانکن، فرضیه ها مورد سنجش قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان می دهند که میان سطوح ابعاد فناوری داده ها (شامل به موقع بودن، مربوط بودن، دقیق بودن، کافی بودن، واقعی بودن، سرعت انتقال، دقت یادگیری و کاهش هزینه ها) با اثربخشی آموزشی تفاوت معنی داری وجود دارد.