فاطمه سالاری

با توجه به نقش اساسی پایداری اجتماعی و اقتصادی در تحقق اهداف توسعه پایدار روستایی و همچنین اهمیت سرمایه اجتماعی در پایداری ساختارها و تشکل های اقتصادی، ارزیابی اجتماعی پروژه های توانمندسازی جوامع محلی، حائز اهمیت است. در این تحقیق، میزان سرمایه اجتماعی بر اساس روش تحلیل شبکه ای در دو بازه زمانی قبل و بعد از اجرای پروژه اجتماع محور RFLDLدر روستای بسطاق شهرستان سرایان که بر بسیج منابع مالی از طریق ساختارسازی صندوق اعتبارات خرد تأکید دارد، سنجش و ارزیابی شده است. ابتدا با تکمیل پرسشنامه و مصاحبه مستقیم با ذی نفعان محلی (اعضای صندوق اعتبارات خرد روستایی(، داده های مورد نیاز جمع آوری گردید. سپس پیوند های اعتماد و مشارکت با استفاده از شاخص های کمی - ریاضی سطح کلان شبکه (تراکم، دوسویگی پیوندها، انتقال یافتگی و فاصله ژئودزیک) مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بیانگر افزایش تمام شاخص های سطح کلان شبکه در مرحله بعد از اجرای پرروژه است. تراکم در پیوند اعتماد و مشارکت به میزان بالایی افزایش یافته و این بدان معناست که سرمایه اجتماعی درون گروهی و برون گروهی شبکه، افزایش یافته است. پایداری، توازن و تعادل شبکه در قبل از اجرای پروژه در حد متوسط بوده و بعد از اجرا این شاخص ها، تا حد متوسط تا زیاد افزایش یافته اند. میزان اتحاد و همبستگی اجتماعی افراد نیز تا حد زیادی ارتقاء یافته که این میزان در پیوند اعتماد، افزایش چشمگیری داشته است. بنابراین به دنبال اجرای پروژه RFLDL، اعتمادسازی و تقویت روحیه مشارکت و همکاری جمعی در بین اعضای صندوق اعتبارت خرد و سرمایه اجتماعی درون و برون گروهی تقویت شده است.

هدف از این پژوهش بررسی نیت و رفتار دامداران شهرستان سیرجان در رابطه با رفاه دام است. نمونۀ پژوهش از طریق نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد و با استفاده از روش پیمایش 144 نفر از دامداران شهرستان سیرجان استان کرمان مطالعه شدند. روایی و پایایی ابزار سنجش مورد بررسی قرار گرفت و اصلاحات لازم انجام پذیرفت و سپس داده ها جمع آوری شد. نتایج پژوهش نشان داد متغیرهای مستقل تحقیق به ترتیب 46 درصد و 39 درصد تغییرات در نیت و رفتار دامداران را نسبت به رفاه دام تبیین می کنند. «انتظار نتیجه» مهم ترین متغیر در پیش بینی نیت و رفتار دامداران در رابطه با رفاه دام است. در نهایت، تحقیق پیشنهاد می کند با توجه به تأثیر نگرش دامداران در نیت آن ها می توان با نمایش فیلم، نصب پوستر و بازدید از دامداری های نمونه برای دامداران، نگرش آن ها را نسبت به رفاه دام های تحت مراقبت خود بهبود بخشید. همچنین با توجه به نقش درک دامداران از خودکارآمدی خویش برای رفاه دام، می توان جنبه های مختلف رفاه دام را برای دامداران ساده ساخت تا آن ها بتوانند با درک ساده بودن رفتارها رفاه دام های تحت مراقبت خود را بهبود بخشند. جهاد کشاورزی و تعاونی دامداران دو نهاد فعال در این بخش محسوب می شوند که می توانند با ارائه تسهیلات و امکانات به اعضای خود زمینۀ ساده سازی جنبه های مختلف رفاه دام را فراهم کنند.

بحث رابطه میان فرزندان و پدر مادرها مدت زیادی است توجه متخصصین روانشناسی و تعلیم تربیتی را جلب کرده است . رابطه والد فرزندی یک رابطه اساسی و حیاتی جهت به وجود اوردن امنیت و عشق است. دلبستگی یک عمل دو طرفه از ارتباط هیجانی است که بر رشد روانشناختی فیزیکی و شناختی کودک اثر میگذارد و پایه ای در جهت اعتماد و بی اعتمادی کودک محسوب می شود . رابطه صریح داشتن در خانواده و مهارت مشارکت و همفکری و درک احساسات برای رشد ظرفیت روانی کودک در تنظیم فکر ها و عواطف او لازم است . پژوهش حاضر به بررسی رابطه تعهد زناشویی و کیفیت زندگی مادران با سبک های دلبستگی فرزندان پرداخته است. این مطالعه توصیفی در سال 99 بر روی 200 زن ساکن مشهد که حداقل 5 سال از زندگی مشترک آن ها می گذرد انجام شد. در این پژوهش از پرسشنامه سبک دلبستگی هازن و شیور (1387)، پرسشنامه تعهد زناشویی آدامز و جونز (1997) و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی استفاده شد. بر اساس ضریب همبستگی پیرسون میان سبک دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا با تعهد زناشویی و همچنین کیفیت زندگی مادران ارتباط منفی و معنادار وجود دارد. میان تعهد زناشویی و همچنین سبک دلبستگی ایمن با کیفیت زندگی مادران ارتباط مثبت و معنی دار وجود دارد ( P<0.05 ). بر اساس نتایج مطالعه، هر چه سبک دلبستگی ایمن بالاتر باشد تعهد شخص افزایش می یابد و هم چنین اگر دلبستگی شخص بیشتر اجتنابی و اضطرابی باشد، تعهد شخصی او کم تر است.