علی اعظم رجبیان

زمینه: امروزه روش درمانی نوروفیدبک، یکی از رایج ترین روش های درمانی در درمان اختلال کم توجهی - بیش فعالی است. نوروفیدبک یک روش غیرتهاجمی است که عملکرد را از طریق اصلاح الگوهای مغزی بهبود می بخشد. با توجه به ویرایش پنجم راهنمای تشخیصی و آماری؛ اختلال های روانی، اختلال کم توجهی - بیش فعالی، اختلالی عصبی رشدی است که به واسطه نشانه هایی چون بی توجهی، بیش فعالی و تکانشگری مشخص می شود. در این مقاله نقطه کانونی توجه ما بر فرآیند درمانی نوروفیدبک و پیامدهای این روش درمانی بر اختلال یادشده بود. نتیجه گیری: بسیاری از پژوهش ها نشان می دهند که روش درمانی نوروفیدبک یک روش موثردر درمان اختلال کم توجهی - بیش فعالی است. با این حال، مشکل بسیاری از این پژوهش ها، ضعف های معناداری در روش شناسی آن هاست. درحقیقت، پژوهش های کنترل شده بیشتری، برای نشان دادن اثربخشی حقیقی این روش درمانی بر اختلال کم توجهی - بیش فعالی نیاز است

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه سخت کوشی و برون گرایی با عملکرد تحصیلی است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی بوده و به روش توصیفی- همبستگی انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد در نیمه اول سال تحصیلی 93-94 است. تعداد اعضای جامعه 25328 نفر بوده که براساس جدول کرجسی و مورگان، 230 نفر به روش دردسترس انتخاب شد. داده ها با پرسشنامه سخت کوشی بارتون (1992)، و مقیاس کوتاه شده نئو (1985) جمع آوری شد. همچنین، برای سنجش عملکرد تحصیلی، گزارش های تحصیلی دانشجویان به کار گرفته شد. نتایج پژوهش نشان داد رابطه سخت کوشی و عملکرد تحصیلی مثبت و معنادار است. همچنین، اگرچه هر سه مؤلفه سخت کوشی (تعهد، کنترل و مبارزه طلبی) با عملکرد تحصیلی همبستگی مثبت دارند، تنها مؤلفه های تعهد و کنترل رابطه معناداری را با عملکرد تحصیلی داشته اند. در پژوهش حاضر بین برون گرایی و عملکرد تحصیلی دانشجویان رابطه معناداری یافت نشد. در مجموع، نتایج حاکی از آن است که اگرچه برون گرایی دانشجویان با عملکرد تحصیلی آنان ارتباط معناداری ندارد، دانشجویانی با سخت کوشی بالاتر، در عملکرد تحصیلی نیز بهتر عمل می کنند. در نتیجه، میان برخی مؤلفه های روان شناختی سخت کوشی مانند تعهد، کنترل و عملکرد تحصیلی رابطه وجود دارد و سخت کوشی می تواند عملکرد تحصیلی را پیش بینی کند.