نیکزاد منطقی

منابع انسانی اعم از کارکنان و مدیران، باارزش ترین سرمایه های هرسازمانی محسوب می شوند و رسالت سازمان باید دادن فرصت مناسب برای رشد و افزایش بهره وری آنان باشد. با توجه به اهمیت بهره وری کارکنان، این پژوهش با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر بهره وری منابع انسانی و در راستای ماده 79 قانون برنامه پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران از طریق برگزاری جلسه توفان مغزی به همراه استفاده از اسناد کتابخانه ای و پرسشنامه انجام گرفته است. متغیرهای این پژوهش پس از شناسایی در چهار عامل: توانمندساز، مدیریت، انگیزاننده سازمانی و امکانات، طبقه بندی و سپس روابط بین آنها تعریف و مدل مفهومی ارائه شده است. داده های تجربی موردنیاز برای آزمون مدل مفهومی به وسیله یک فقره پرسشنامه ساخت یافته با طیف 7 گزینه ای لیکرت به تعداد 205 آزمودنی، جمع آوری و با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری به کمک نرم افزارهای SPSS و LISREL مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته است. روایی و پایایی پرسشنامه از طریق تحلیل عاملی تأییدی، بررسی و فرضیه های تحقیق به کمک شاخص T-value مورد آزمون قرارگرفته و در سطح معنی داری 05/0 تأیید شده اند. در نتیجه چهار عامل: مدیریت، انگیزاننده سازمانی، توانمندساز و امکانات به عنوان عوامل مؤثر بر بهره وری منابع انسانی شناخته شده اند.