حسین معین زاد

هدف پژوهش طراحی مدل بهبود پرتفولیوی سرمایه گذاری بانک با تأکید بر فرآیند مدیریت ریسک بر اساس شاخص های بانکداری دیجیتال بود. پژوهش حاضر از حیث هدف پژوهش کاربردی و از حیث روش، کیفی با رویکرد نظریه داده بنیاد بود. در این پژوهش زاویه بندی روش شناختی با استفاده از روش های مختلف گردآوری داده ها نظیر روش مطالعه کتابخانه ای و بررسی منابع و متون تخصصی و همچنین مصاحبه نیمه ساختاریافته رعایت گردید. براساس نمونه گیری هدفمند، 18 نفر از مدیران و خبرگان بانک رفاه در سال (1402)، مورد مصاحبه قرار گرفتند. مصاحبه های انجام شده در نرم افزار ATLAS.TI کدگذاری شدند. برای تائید نتایج به دست آمده براساس سه سویه سازی، داده ها مورد ارزیابی و تحلیل روایی قرار گرفتند. یافته های پژوهش در پنج مقوله شرایط علی، زمینه ای، مداخله گر، راهبرد و پیامدها در چهار دسته فردی، گروهی، سازمانی و اجتماعی به تفکیک مشخص شدند. یک مدل در 6 مقوله، 19 کد محوری براساس 85 کد باز شناسایی شد. در طراحی مدل بهبود پرتفولیو سرمایه گذاری بانک با تأکید بر فرآیند مدیریت ریسک، استفاده از شاخص های بانکداری دیجیتال از اهمیت بسیاری برخوردار است. این شاخص ها، مفاهیم اصلی مرتبط با عملکرد بانک در حوزه های مختلف را اندازه گیری می کنند و به عنوان ابزارهای موثری در بهبود عملکرد و کاهش ریسک مالی مورد استفاده قرار می گیرند. با تحلیل داده های به دست آمده به صورت دوره ای و بازبینی مداوم شاخص های بانکداری دیجیتال، مدل باید توانایی پیش بینی تغییرات در بازار و تطابق با نیازهای مشتریان را داشته باشد. این استمرار به کمک بهینه سازی مداوم پرتفولیو و تطابق با متغیرهای مختلف محیط کسب و کار، به حفظ و بهبود عملکرد سرمایه گذاری بانک کمک خواهد کرد.