منصوره سهرابی دهاقانی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین قابلیت تصویرسازی ذهنی با حس حرکت دختران ورزشکار و غیر ورزشکار می باشد. جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان دختر 8 تا 11 سال، 12 تا 15 سال و دانشجویان 20 تا 23 سال تشکیل دادند و نمونه آماری نیز شامل 20 نفر ورزشکار و 20 نفر غیرورزشکار از هر رده سنی (120نفر) بود که به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری داده ها، پرسش نامه وضوح تصویرسازی حرکت 2، پرسش نامه دست برتر چاپمن، آزمون تنظیم زاویه دست برتر بهرامی و پرسش نامه جمعیت شناختی بودند. یافته ها نشان دادند که هم بستگی مثبت و معناداری بین قابلیت تصویرسازی ذهنی و خطای حس حرکت دختران ورزشکار و غیر ورزشکار 12 تا 15 سال و 20 تا 23 سال وجود دارد؛ اما، این ارتباط برای دختران ورزشکار و غیرورزشکار 8 تا 11 سال معنادار نمی باشد. از سوی دیگر، قابلیت تصویرسازی ذهنی می تواند خطای حس حرکت ورزشکاران و غیر ورزشکاران را پیش بینی کند. بر اساس نتایج پژوهش حاضر پیشنهاد می شود که این سازه توسط مشاوران روان شناختی و پژوهشگران در درمان ها و مطالعات بعدی مورد توجه قرار گیرد.

هدف این پژوهش، بررسی ویژگی های روان سنجی نسخة فارسی مقیاس چند بعدی انتظارات از پیامدهای تمرین در سالمندان بود. جامعة آماری شامل سالمندان ساکن در مناطق شهری اصفهان بود که از بین آن ها، 293 نفر به عنوان نمونة پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری داده ها شامل پرسش نامة مشخصات فردی، و مقیاس چند بعدی انتظارات از پیامدهای تمرین بود. برای تحلیل داده ها از تحلیل عاملی تأییدی با چرخش واریماکس، و آلفای کرونباخ استفاده شد. یافته ها نشان داد نسخة فارسی مقیاس چند بعدی انتظارات از پیامدهای تمرین، دارای سه عامل با ارزش ویژة بالای یک بود که به ترتیب 6/48، 1/17، و 3/9 درصد واریانس کل، و در مجموع حدود 75 درصد کل واریانس را تبیین می کردند. همسانی درونی با آلفای کرونباخ برای خرده مقیاس یک (83/0)، دو (84/0)، سه (83/0)، و کل مقیاس (87/0)، رضایت بخش بود؛ بنابراین، روایی و پایایی نسخة فارسی این مقیاس تأیید شد و می توان از آن برای اهداف پژوهشی، آموزشی، و بالینی استفاده کرد.