رضا خدایی

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای یادگیری خود تنظیمی در ارتباط بین کیفیت مشورت تحصیلی و تردید تحصیلی-شغلی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه انجام شد. روش: مطالعه حاضر یک پژوهش همبستگی بود که با استفاده از تحلیل معادلات ساختاری انجام شد. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان اردکان در سال تحصیلی 95- 1394 بودند. با روش نمونه گیری خوشه ای 294 نفر از این جامعه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از مقیاس همدلی مشورتی و ارتباطی، بی تصمیمی تحصیلی- شغلی و یادگیری خود تنظیمی استفاده شد. در نهایت داده های جمع آوری شده با استفاده از تحلیل همبستگی پیرسون و تحلیل معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج تحلیل داده ها نشان داد که کیفیت مشورت تحصیلی علاوه بر اینکه می تواند به طور مستقیم بر تردید تحصیلی- شغلی دانش آموزان تأثیر بگذارد، می تواند با اثرگذاری بر یادگیری خود تنظیمی، تردید تحصیلی- شغلی را در دانش آموزان تحت تأثیر قرار دهد (01/0> p ) و شاخص های مدل پیش فرض پژوهش به برازش مطلوب رسیده اند. با این وجود، محاسبه ضریب مسیر غیرمستقیم به شیوه بوت-استروپ نشان داد که تأثیر مستقیم بیشتر از تأثیر غیرمستقیم از طریق یادگیری خود تنظیمی بود. نتیجه گیری : . با توجه به این یافته ها می توان نتیجه گرفت که یادگیری خود تنظیمی در ارتباط بین کیفیت مشورت تحصیلی و تردید تحصیلی-شغلی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه نقش یک متغیر میانجی را ایفا می کند و از طریق افزایش کیفیت مشورت تحصیلی، هم می توان تردید تحصیلی-شغلی در دانش آموزان را کاهش داد و هم می توان راهبردهای یادگیری خود تنظیمی را در آن ها افزایش داد.