سیده مریم عبادی

عزت نفس، که یکی از مؤلفه های شخصیت رشدیافته و پایدار است، در بسیاری از گفتمان ها ازجمله توسعه و سیاست اجتماعی اهمیت محوری دارد. مقاله حاضر با هدف بررسی چگونگی و میزان عزت نفس در میان جوانان و برخی عوامل تأثیرگذار بر آن، همچون اختلالات اجتماعی و حمایت اجتماعی، در نظر دارد به تبیین چرایی و چگونگی شکل گیری این مؤلفه مهم شخصیتی بپردازد. چارچوب نظری پژوهش بیان می کند وجود انواع اختلالات اجتماعی در جامعه، روابط عاطفی و حمایتی میان افراد را کاهش می دهد و ازاین طریق بر عزت نفس جوانان اثر می گذارد. به عبارت دیگر، انواع اختلالات اجتماعی بر روابط عاطفی بین افراد در حوزه های مختلف اجتماعی، اعم از خانوادگی، دوستی و خویشاوندی تأثیر می نهد و موجب عدم حمایت افراد از یکدیگر می شود. دریافت نکردن حمایت های اجتماعی در نظام شخصیت اختلال ایجاد می کند و از عزت نفس افراد می کاهد. این مقاله با استفاده از روش پیمایش فرضیه فوق را به آزمون می گذارد. نتایج تحلیل های آماری نشان می دهد که متغیرهای نام برده، یعنی حمایت و اختلال اجتماعی، با عزت نفس جوانان رابطه معناداری دارد. بدین معنی که هرچه میزان حمایت دریافتی افراد بیشتر باشد، عزت نفس آن ها افزایش می یابد و با بالارفتن میزان اختلالات اجتماعی عزت نفس جوانان کمتر می شود. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان می دهد 0.44 از واریانس عزت نفس را متغیرهای اختلال و حمایت اجتماعی تبیین و پیش بینی می کند. تحلیل آماری لیزرل نیز مدل تحقیق را تأیید می کند و نشان می دهد این مدل از برازش نسبتاً خوبی برخوردار است