سید حسین محمدجعفرى

مسلمانان ادّعا مى کنند که مفاهیم اخلاقى قرآن، براى همه زمانها و همه مکانها و تمام جوامع، مفید است، در حالى که قرآن در زمان و بافتى خاصّ نازل شده است. نگارنده براى پیوند میان این دو گزاره، ارزش هاى اخلاقى را به دو گونه ـ اخلاق توصیفى و اخلاق عرفى ـ تقسیم مى کند. وى کلمات اخلاقىِ ارزیابى کننده را «فرا زبان اخلاق» مى نامد. نویسنده به عنوان نمونه، کلمه «عمل صالح» را بررسى مى کند و جاودانگىِ آن را نشان مى دهد.