طیبه عاملی

هدف: پژوهش حاضر با هدف، مقایسه حل تعارض و کیفیت زندگی معتادان به تریاک با معتادان به مواد محرک انجام گرفت. روش: بدین منظور 74 نفر معتاد به تریاک و 74 نفر معتاد به مواد محرک به شیوه خوشه ای تصادفی از سه کلینیک در مناطق 6 و11 انتخاب شدند و به وسیله پرسشنامه های حل تعارض و پرسشنامه کیفیت زندگی مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که بین حل تعارض و کیفیت زندگی افراد معتاد به تریاک با افراد معتاد به مواد محرک تفاوت معناداری وجود دارد. بدین معنا که به جز خرده مقیاس مثبت نگری، در سایر خرده مقیاس ها در آزمون حل تعارض (فضا و موقعیت، شفاف سازی دریافت ها و برداشت ها، توجه به نیازها به جای خواسته ها، توزیع قدرت دو طرفه، تمرکز اولیه بر آینده و بعد تمرکز بر یادگیری از گذشته ها، ارائه گزینه ها برای نفع طرفین، تدوین گام های عملی و مقدور، ملاحظات احتیاطی) تفاوت معنادار به دست آمد. همچنین، در تمامی خرده مقیاس های آزمون کیفیت زندگی (کارکرد فیزیکی، محدودیت فیزیکی، محدودیت عاطفی، انرژی و نشاط، سلامت عاطفی، عملکرد اجتماعی و سلامت عمومی) به جز خرده مقیاس درد تفاوت معنادار به دست آمد. نتیجه گیری: به نظر میرسد افراد وابسته به تریاک از شیوه های حل تعارض مناسب تری استفاده میکنند و از کیفیت زندگی بهتری نسبت به افراد وابسته به مواد محرک برخوردارند.